)தேவார ஒளிநெறி (சுந்தார் لاعیه به یقه கண்ணிலேன் உடம்பில் லடுநோயால் கருத்தழிந்து உனக்கே பொறையானேன், அண்ணலே! என அஞ்சல் என்றருளாய் ஆர் எனக்குற வமார்கள் ஏறே 70–2 கடடினய் மலேமங்கையை சினையாய் கங்கை ஆயிரமுகமுடையாளைச் H சூடினய் என்ற சொல்லிய புக்கால் கொழும்பனேனுக்கும் சொல்லலுமாமே 54.8 திருமுல்லைவாயில் தேடியான் கிரிதர்வேன் கண்ட பைம்பொனே 9ே-8 படுதுயர் களையாய் பாசுபதா பாஞ்சுடரே 69
- பெற்றிருந்து பெருகெ ாழிகின்ற பேதையேன் பிழைத்திட்டதை
அறியேன்...முற்றும் எேன முனிந்திட அடியேன் கடவதென் 54-7 பேதையேன் பிழைத்திட்டதை அறியேன் 54-7 +மகத்திற் புக்கதோர் சனிஎனக் கானுய் மைந்தனே மணியே மணவாளா , அகத்திற் பெண்டுகள் கானுென்று சொன்னல் அழையேல் போ குருடா என க் தரியேன், முகத்திற் கண் இழக்தெங்கனம் வாழ்கேன் முக்கணு முறையோ மறையோதீ! உகைக்கும் தண்கடல் ஒதம்வந்துலவும் ஒற்றியூர் எனும் ஊர் ■ H உறைவானே 54-9 மதியிலேன் உடம்பில் அடுநோயால் மயங்கினேன், மணியே! மணவாளா ......கிருவாவடு துறையுள், அதிபனே! என அஞ்சலென் றருளாய் ஆர்.எனக்குற வமார்கள் எறே 70-4 மற்றுக் தேவரை நினைந்துனை மறவேன் நெஞ்சினுரொடு வாழவுமாட்டேன் 54.7 :மான நோக்கியர் கண்வலைப்பட்டு வருக்தியானுற்ற வல்வினைக் கஞ்சித், தேனையாடிய கொன்றையினுய் உன்சீலமும் குணமும் சிந்தியாதே, நானும் இத்தனை வேண்டுவதடியேன், Sஉயிரொடுக் காகத் தழுக்காமை, ஊனம் உள்ளன. சீர்த்தருள் செய்யாய் ஒற்றியூர் எனும் ஊருறைவானே முற்றும் நீஎனை முனிங் கிட அடியேன் கடவதென் 5 1-7 _
- உன் அருளைப் பெற்றிருக்க நான் இப்போது இந்த அருளை ப் இபறவில்லையே: ఉత్ప్రణా இழக்கும்படியான அத்துணைப் பெரும்பிழை செய்ததை நான் அறியேன்.
+ மகத்துச்சனி: ஒப்புமைப் பகுதி, பக்கம் சக பாட்டு 54-9-ன் கீழ்க் குறிப்பைப் பார்க்க. | மானை நோக்கியர் : கயிலையில் இருந்த கமலினி, அகிந்திதையார், அவர்தம் கண்வலைப்பட்டதல்ை வினை சூழ, கானுக வகுத்தார் இறைவர். இவரை. (தலைப்பு 146-3 படல் 3-2 பார்க்க) S உயிரொடு நரகத் தழுந்தல் : கண்ணிழந்து வாழ்தல் நாக வேதனையாம் என்றபடி.
