பக்கம்:தொன்னூல் விளக்கம் இரண்டாம் பதிப்பு.pdf/161

154 தொன்னூல்லினக்கம் முதலெழுத்துத் தானே வாராமன முதலெழுத தெலலாக தம்முனை மாத திரை யளனோ டொத்தளவாதல் வேண்டும-முதலெழுததளவோ டொ ததது முதலா, வஃதொழித் தொன்றி ஞாகுமெதுகை - என்றா பலகாய னார். ஆகையிற் சுடடென்பதற்குப் பட்டென்ப தெதுகை யல்லது, பாட டென்ப தெதுகையாகாது.ஆகலின ஐகார ஒளகாரணக ணெட்டெழுத தா யினு மடிமுதல வருங்கால, ய,வ,எனனு மொற்றடுத்து வந்த குற்றே ழுத்தாக வெண்ணப்படும (வ - று.) ஒளவைக்குறள் - மெய்யகத் துள்ளே விளஙகச் சுடாகாணிற கையகத்து ணெலலிக கனி '- குறன:-"அவ்வித தழுக்கா றுடையானைச்செய்யவ, டௌவையைக் காட்டி விடும்" கையி ரண்டென்பதற்கு மெய்யிரண்டு, எ-ம ஔவிய மென்பதற்குச் செவ்வி யல, எ-ம். எதுகையாம், அனறியும், இரண்டாமெழுத தொன்றுவ தெது கையென்புழி யொற்றெழுத தெனக்கொளக உயிரில்லா வொற்றாக வரி னும் உயிரேறிய வுயிர்மெய்யாக வரினும் அவ்வொற்றெழுத்து வருவதே யெதுகை யாயினு0 ய, 5, ழ, என மூன றொற்றின் கீழ் மறறேளொற் று வரினு மெதுகையாம, (வ-று ) குறள."ஆயாதாயநது கொளளாதான கேண்மை கடைமுறை, தானசாக துயரந்தரும்" - ஒளவைக்குறன் - "மெ யப்பா லறியாத மூடாத நெஞ்சத்து, னப்பா லதாகுஞ் சிவம்-யராக்கு தெரியா தருவநதனை நோகசிப், பாரககப பராபரமேயாம் '-பாழங்கிணறு நான் வரும். ஆரந்தன, சோந்தன, எதுகையல்லது சோந்தானென்பதற் குப் பார்ப்பனென்பதில், ரகரவொற்று நீதபினு மதன்கீழங்கத வொற்று மாறினவதனா லெதுகை யாகாது பிறவுமனன, அன்றியு மூன்றாமெழுத தொன்கிறதுகையும், ஆசெதுகையும், இனவெதுகையும், தலையர்கெதுகையும், இடையாகெ லுகையா, கடையாகெதுகையும், என வறுவகைப் படும் இவ ற்றுவீரண்டா, மெழுத்தாகவகை வொற்றுமாறி யொற்றின்கீழ வருமுயிர் மெய வரப்பெறின், மூனகுரெழுத் தொன்று மதுகை யெனப்படு மாயினு மீது சிறப்பனறு (வ -று குறள - "பொய்மையும் வாயமை விடத்டூத புரை தீர்ந்த, நன்மை பயக்கு மெகளின் "இஃது மூன்றாயெழுத தொன்றெதுகை, அன்றியும, ய, ர,ல,, எனனு நானகொத ஜெழியினு மவற்றினகீழ வருமெ ழுத்தொன்றுவதா செதுகை யெனப்படும் ஏழவென்னு மீரிரண டொற்றும், வானமுறை பிறழாது வருவ திடையுயிர்ப்பி, னாசிடை யெது கையென றறிந்தனா கொளலே *(வ-று)காய்மாண்டதெங்கின் பழம்வீழா கமுகி னெறறிப, பூமாண்ட கதேன் றொடைகீறி வருக்கை போழ்ந்து, தேமாங் கனிசிதற வாழைப் பழங்கள் சிந்து, மேமாங கதமென றீசை யாற்றிசைபோயதனறே." இஃது யகரவொற்றிடை வுகதவாசெதுகை "மாக கொடியானையு மௌவற் பத்தருங், காாக்கொடி முல்லையங் நிலந்த மல விகைப், பூக்கொடிப் பொதும்பருங் கான ஞாழலு, தூக்கொடிகமழந்து தா ன்றுறக்க மொக்குமே." இஃது ரகரவொற்றிடை வந்தவா செதுகை "ஆவேறுருவின வாயினு மாய்யாத, பாலவே றுருவின் வல்லவாம்-பாலபோ