பக்கம்:தொன்னூல் விளக்கம் இரண்டாம் பதிப்பு.pdf/224

செய்யுண்மாபியல் 219 மினறி வீகுவருந் தனியிடத நெதிப்பட்டுத் தாமே கூடுவது காத்தருவ மணம, பெணணுக்குப பொன பூட்டிச் சுற்றத்தாாகருப் பொன வேண்டு வன கொடுத்துக் கொளவ தசுரமணம் பெண்ணும் பெண்ணினத்தாரு முடன்படாமல் வலிநிற கொளவ திராக்கத மணம துயின்றணமாட்டுச் சென்று கூடுவது பைசாச மணம், எழுத்துஞ் சொல்லு மாவன த்த்தமதி காரத்துடகாண்க, சொறுறை மார்ககமும, வெண்டுறை மாாககமுமாவன நாற்பெரும் பண்ணு மேலெழுத்தினுந் தோற்றி னினனிசைச் செந்துறை யாகும். ஒன்பதினமேற பதினொன்று மென்பன வெல்லாம் வெள்நிறை யாகும் தாதிரயுத்தியாவது - கன் னூல் .-"நூற்பொருள் வழக்கொடு வா யப்பசு காட்டி, யேற்புழி யறிந்திதற இவ்வகை யாமெனத தகு உலகை செ லுத்துத் றகதிரவுத்தி" தருக்கமாவது -நியாய சூடாமணி, புதியதுடபு முத லான வற்றுட கண்டு கொளக - வீரசோழியம் - "ஏறிய மாலை மாற்றே ச ககர மினததா லெழுத்தாறு, கூறிய பாட்டு வினாவுததர மேக பாத மனறீர், தேறிய காதை காப்புச் சுழிகுளகு சித்திரககா, வீறியல கோமுத திரியும் பிறவும் விரித்துரையே" இவை மேற்கோள, இனி மற்றைச் சித்திரக்கவி களை 364-ஞ சூத்திரத்தில விரிவாக வரையிற் கூறுகின்றாம். அன்றியும், பலபாட்டாக வந்து மேற்காட்டிய தொகைநிலைச் செய்யுளுமன்றியொரு பாட்டாக வரினும் பலதொடையாகத் தொடுத்து நடக்குஞ் செய்யுனெவ லாம வித்தாரக்கலியென வழங்கும் இவையே யகலக்கவியெனினு மொ க்கும் ஆகையாற் பெருஙகாபபிய முதலியவனறி யுலாமுதலாயின லித்தா ரக கவியெனக கண்டுணாக-பிங்கலம்."கவியே கமகன வாதி வாக கொ, றியையொரு நகும்புகை யெலபே - அவைதரஞ்சு மது ரஞ்சித்திர வித்தார மென்ய் பாவகைப் பாடுவோன் கவியெனப்படுமே- ஞாபககு செம்பொரு ணடையினெ: பொருளும், காசின நுரைப்போன கமக னாகும் - ஏதுவு மேற்கொளுமெடுத்துக் கா 10த, தனகோணியிஇ.. பிறன்கோண மறுப்போன், மன்பதை வகிகத வாதி யாகும் - அரசு பொரு ளினபசு வீடெனும் நிறங்கள், கேட்போ- (வேட்() வினியன் கூறு, மாற்ற ஓடையான வாக்கி யாரும் - அவற்றுள், கொடுத்த பொருளிற்று ருத்த லினததி, லடுத்த பொருளிற் பாடுவ தாசுகலி - பொருளின பொம்? வுஞ் சொல்லின் றிறனாலுந, தொடையுக தொடைகளை விகற்பமுந் து தைந்து, முருவக முதலா வலங்கா ரங்க, ளுடன்கொண் டோசை பொலி வுடைத் தாகி, யுயத்துணன் வோாகடம் முள்ளங கடகு, மாகட லமுதம் போல பாம்வோன மதுச்சுலி - மாலை மாற்றே சசுகரஞ் சுழிகுள, மேக பாத மெழுகூற றிருக்சை, காதை காப்பே கரந்துறைப் பாட்டே, துசங் கொள லே வாவல காற்றே, பாத மயக்கே பாவின் புணாப்பே, கூட சதுக்கங் கோமூத திரியே, யோரெழுத கினத்தா ஐயாகத பாட்டே, யொற்றுப் பெ யாதத லொருபொருட் பாடடே, சித்திரப் பாவே விர்த்தின பாவே, விகற்ப நடையே வினவத் தா,ே சருப்பதோத்திர சத்லெழுத -