க.அ தொல்காப்பியம் செய்யுளியல் துகை, நாற்ருே டொருபத் தேழென நுவல்ப " ககஎ. ஆக அகவற்கு பொழிப்பெதுகை உா.அ. வண்டு ஞாயிறு போது பூப் போாே, றெட்டி முதலா வேழுக் தேமா, மின்னுப் பாதிரி மேவுசீர் நன்னனுப், பூமருது மடி செல்வா யொன்டான் முதலாறுங், காருருமு மாவருவாய் பத்துமுத லந்து மாக வெள்ளைக்கு வந்த பொழிப்பெதுகை, யெண்ணுெரு பஃதே யெய்து மென் அம். வரகு வலியது கடியாறு விறகுதி, யெட்டுக் கணவிரி பெரு நாணுப் ப்லிசெல்வாய், மழகளி லுருமுத்தீப் புளிமா விவையொன்பது, க,ை யுருமுப் புலிவருவாய் பத்து முதலா, வந்த வவையொரோ வொன்றைத் "πε, வெள்ளை பெற்ற பொழிப்பெது கைத்தொடை, யாருெரு பஃது மைந்து . கும் சுல்டு. வெள்ளைப் பொழிப்பெதுகை சுல்டு. வலியது விறகுதி: கடியா றெனுமிவை, யீரேழ் தொட்டுப் பதினெட் டளவுங், கணவிரி பெருக லு வருமுக்தி மழகளிறு, புலிசெல்வா யுாறுபுலிப் பதினைத்து முதலாப், ப; தொன் பானள வுயரவு நரையுருமு, விரவுகொடிப் புலிவருவாய் பதினறு முதலா, விருபதின் காறு முயாவும் வருசலிம், றுள்ளல் பெற்ற பொழிப் பெ துகைதா, மறுபஃ சாக வறைந்தனர் புலவர் ' சும்.
- மூவகைப் பாவிற்கு மொழிந்த பொழிப்பெதுகை, கானுந் முெரு பத்து மூன்றென நவில்ப சகங் .
நேர்பதின் மூன்ரு னகவற் கொரூஉ.வெ.துகை, வண்டு நான்கு மின் னுத் தேமா, வைக்து ஞாயிறு போதுபூப் போரே, முறு பாதிரி மேவுசீர் கன் னுைப், பூமருது நீடுகொடி யேழு காருருமு, நானுக் களையெட்டு முதல: வொரோவொன், றெவ்வேழாக வியன்றதொகைதா, மேழொரு பஃதோ டிரு பத் தொன்றே கல்க. 'கிாைபதின் மூன்ரு னகவற் கொரூஉ.வெ.துகை,வ கிரு கான்கு புளிமா வாவொன்பான், வலியது கடியாறு விறகுதிப் பத்துக், கணவிரி யுசறுபுலி பெருகானு வுருமுத்தி, மழகளிறு பதினென்று விரவு கொடி கரையுருமு, வீராறு முதலா வொரோவொன் முென்பா, கைத் தொ கை நாம் ருெருபத் தேழே கசஎ ; ஆக அகவற்கொரூஉவெதுகை உா. 'கேர்பதின் மூன்ருன் வெள்ளைக் கொரூஉ.வெ.துகை, விண்ஞொயிறுபோது பூப்போரே, றெட்டுமுதலா வேழுந்தேமா, மின்னுப் பாதிரி மேவுசீர் கன்ன லுப், பூமருது மாசெல் வாயிவை யொன்பான், முதலா வொசோ வொன் ருறுங் சாருகுமு. மாவரு வாய்பத்து முதலாக வொரோவொன், றை ந்து மாக வறைந்த தொகைதா, மெண்ைெரு பஃதே யெய்து மென்ப*அம். திரைபதின் மூன்முன் வெள்ளைக் கொரூஉ.வெ.துகை, வரகு வலியது கடி யாறு விறகுதி, யெட்டுக் கணவிரி பெருகானு வுருமுத்தீப், புலிசெல்வாய் கழகளிறு புளிமாயிவை யொன்பது, கசையுருமுப் புலிவருவாய் பத்துமுதி
