பக்கம்:தோல் பதனிடுவோர் துயரம்.pdf/11

10.
போக்கிச் சுத்தமாய்ப் புதுமெரு மீர்திட
தேக்கும் கடுக்காய் தோட்டியில் விடுத்து
இருதினம் ஊறிய பின்னர் எடுத்து
மருக் தேனும் உப்பைப் பொருந்தக் கலக்கி
பின்னதும் பெரிதெனல் சீராய்ப் பிரித்தனர்.
தன்னேர் கல்ல எண்ணெயைத் தடவினர்.
என்கு மேலுயர்த்தி க எழில் தோன்ற
பொன்னிதப் பட்டுப் பூந்துகில் போன்று
வண்ணம் தந்து மழமழப் பாக்கினர்,
கண்ணாடி மேசையில் கவீழ்த இரு புறமும்
வெறுத்த உடையைத் தேய்க்கும் விதமாய்
ஓவீரத் தேய்த்து உயர்ருகளித்து
வியே உலர விடுத்தனர்; மறுகாள்.
மாசெலாம் போக்கி வத்தாடை இட்டு
திமிசே 'சய்கி மிருதுவாய்த் அலங்க
"எமிரீ" என்னும் எந்திரம் தனவில்
அடித்தால்
துல்கள்
அழத்தி வடுத்தனர், புயலது
புழுதி எழுதல் போலத்
இளம்பும் மூச்சுத் "இனறும்
விளம்பக் கூடுமோ ? வேந்த மனத்தால்
கேட்டை
பேறை?
ஏழை மகனென் செய்யான்
யாழும் உடலே வளர்க்கப் பாவம்
புலி போல் வீரம் பூத்த தோழர்
முமே இமுத்து
கள்ளமில் ரைபின் கனவர் வந்த
தெள்ளிய பண்டைத் தமிழர் தானே