நற்றிணை தெளிவுரை
127
அலரினைத் தலைவனோடு நிகழ்வதான ஊரறி மணவிழாவின் வருகையானது போக்கி, நல்லதோர் இல்லற வாழ்விலே அவர்களை இணைக்கும் என்பதாம். இதனால், வரைந்துவரின் தமர் மறாது உடன்படுதலையும் குறிப்பாகக் கூறினளாம்.
64. நினைவு ஒழிக!
- பாடியவர் : உலோச்சனார்.
- திணை : குறிஞ்சி.
- துறை : பிரிவிடைத் தலைவியது அருமை கண்டு தூதுவிடக் கருதிய தோழிக்குத் தலைவி சொல்லியது.
[(து–வி.) தலைவனது பிரிவினாலே, தலைவியின் துன்பம் மிகுதிப்பட்டு, . அவளது நிலை நாளுக்குநாள் கவலைப்படத் தக்கவிதமாகப் போய்க் கொண்டிருக்கிறது. தோழி, 'தலைவனுக்குத் தூது அனுப்பியாவது நினது துயரத்தைமாற்ற முயலுவேன்' என்கின்றாள். அதனைக் கேட்டதும், அவளுக்குத் தலைவி சொல்வதாக அமைந்த செய்யுள் இது.]
என்னர் ஆயினும் இனிநினைவு ஒழிக!
அன்ன வாக இனையல் தோழியாம்
இன்ன மாகநத் துறந்தோர் நட்புஎவன்?
மரல்நார் உடுக்கை மலையுறை குறவர்
அறியாது அறுத்த சிறியிலைச் சாந்தம்
5
வறனுற்று ஆர முடுக்கிப் பையென
மரம்வறி தாகச் சேர்ந்துஉக் காங்கென்
அறிவும் உள்ளமும் அவர்வயின் சென்றென,
வறிதால், இகுளைஎன் யாக்கை; இனியவர்
வரினும், நோய்மருந்து அல்லர்; வாராது
10
அவணர் ஆகுக, காதலர்! இவண்டும்
காமம் படர்அட வருந்திய
நோய்மலி வருத்தம் காணன்மார் எமரே!
தோழி! நம் தலைவராகிய அவர்தான் எத்தகைய நிலையினராயினும், இனிமேல் – அவரது நினைவானது நம்மிடமிருந்தும் ஒழிந்துபோவதாக! அஃதன்றி, அவருக்குத் தூதுவிடுத்து உரைப்போமா என்னும் இவைபோல்வன பற்றி எண்ணி வருந்தாதிருப்பாயாக! யாம் இத்தன்மையேமாக, நம்மைக் கைவிட்டு அகன்றாரது நட்புத்தான். 'இனி நமக்கு எதற்காகவோ? மரற்கள்ளியது நாரினாலே பின்னப்பெற்ற
