பக்கம்:நல்ல நாடகங்கள்.pdf/94

நல்ல நாடகங்கள் 93 வந்து விட்டேன் போலிருக்கிறதே... இல்லையா?... - தருமன்: அப்படி ஒன்றும் இல்லை. கண்ணன்:பேசுகின்ற வாய், வார்த்தையை மறைத்தாலும், பிரகாசிக்கும் முகம் அழகாகக் காட்டி விடுமே... என்ன நேர்ந்தது? ஏன் இப்படிக் குழப்பத்துடன் காணப் படுகின்றீர்கள்? என்ன காரணம்? நகுலன்: எல்லாம் வல்ல உங்களுக்குச் சொல்லித்தான் தெரிய வேண்டுமோ? கண்ணன்:சொன்னால்தானே புரியும்...அதுதானே முறை! பீமன்: முறையைச் சொல்லட்டுமா? எங்கள் குறையைச் சொல் லட் டுமா? 13 ஆண்டுகள் காட்டில் வாழ்ந்த எங்களை, வாவென்று வரவேற்கவோ, இந்தா என்று நாட்டைக் கொடுக்கவோ யாருமேயில்லை. அதற்குப் பதில்--ஏதேதோ பேசுகிறான், ஏசுகிறான் துரியோதனன். என்ன திமிர் இருந்தால்? அருச்சு: அந்தத் திமிரை நான் அடக்குகிறேன். நெஞ்சாரப் பொய் சொல்லி, வஞ்சகமாய் ஏமாற்றி, எங்கள் உரிமையைப் பறித்த, பெருமையை அழித்த அந்தக் கெளரவப் பதர்களின் திமிரை நான் அடக்குகிறேன்! கண்ணன் அடக்கம் பேச்சில் இருக்க வேண்டும். வீரம் செயலில் இருக்கவேண்டும். இல்லையா சகாதேவா?