பார்வதி 79
« μί,,mν ஒரே கிசப்தம். உலக யுத்தம், போட்டி, பகு சம் இவைகளை விட்டுத் தனியே விலகி கின்ற அவர் மருகன்பட்டி. என்னிடம் சார்ஜ் ஒப்பிக்கக் கா கம்கொண் , ருந்த ஸ்டேஷன் மாஸ்டர் காற்பது வய துக்கு மேலானவர். மனைவி இறந்து பத்து வருஷங்கள் ஆகிவிட்டன. ஒரே ஒரு பிள்ளை. வடக்கே எங்கோ ОЈан Аали т съ இருந்தான்். வயிற்றுப் பிழைப்புக்காக வேஃல செய்யவேண்டும் என்பது அவர் விஷயத்தில் இல்லே. | la &ள கையை எதிர்பாராமல் சுதந்தரமாகச் செலவழிப்ப தற்காகவே அந்த உத்தியோகத்தில் அவர் இருந்தார் என்று சொல்லிவிடலாம். ஒவ்வொரு புதன்கிழமையும் சங்தை கூடும்போது தண்ணிர்ப் பந்தல் அமைத்து நீர்மோரும் குடி ருேம் மை ஜனங்களுக்கு அளித்து வந்தார். முதல் முதலில் அவரை ச் சக்தித்தபோது, ' கிம்மதியாக இருங் கன் பார். மாற்றித் த்ொலத்துவிட்டான். உங்களைப் ல் a யபிள் ஃாகளுக்கு ஏற்ற இடம் இல்லே ஸார் இது. ானாமா இல்லாமல் பொழுது போகாதே உங்களுக்கு '
- ன் ருர் அவர்.
என் இனப்பற்றிக்கூட இல்லை ஸார். என் மனைவிக் குக் கட்டோடு பிடிக்காதே என்றுதான்் பார்க்கிறேன். ' e க்றேன் கான்.
அ ைகத்தான்் நானும் சொல்கிறேன். நீங்களால்ை என்ன மனைவியானல் என்ன ? ஒருவரை ஒருவர் பிரிந்து எ க் கஃன காலம் இருப்பது ?' என்றார்.
அப்பொழுது அவர் குரல் கம்மிப் போயிற்று. கண் கவரில் ர்ே துளும்பி கின்றது. மனேவியை கிரங் த ரமாகப் பிரிந்து கஷ்டப்பட்டவருக்கல்லவா அதன் கஷ்டம் தெரி ալւն,
மருதன்பட்டியைப் பார்த்தபிறகு வார க்திற்கு ஒரு னிெமாவாவது பார்க்கத் தவருத கல்யாணியை எப்படி அங்கே அமுைத்துவருவது என்பதே பெரிய பிய ச்னே ஆகி விட்டது. அதற்குள் அவளிடமிருந்து வந்த கடி கக்கில், தான்் மருகன் பட்டிக்கு வருவதாகவும், கூடக் துனேக்கு ஒரு அளுகைப் பெண்னே அழைத்து வருவதாகவும் எழுதியிருந்தாள். அதோடு பிரசவத்துக்கு அப்புறம்
