சிவனவன் என் சிந்தையுள் நின்ற அதல்ை Sivanavan CI1 sindhaiyull nindra adhanaal
அவன் தாள் வணங்கிச்
அவனருளாலே
thaall vannanggich
Avanarullaale avan
சிந்தை மகிழச் சிவபுராணம் தன்னை Sindhai magizhach sivapuraannam thannai
முந்தை வினை முழுதும் ஒய உரைப்பன் யான் Mundhai vinai muzhudhum oya uraippan yaan; கண்ணுதலான் தன் கருணைக் கண்காட்ட வந்து எய்தி
Kannnnudhalaan than karunnaik kannkaatta vandhu eydhi
எட்டா எழிலார் கழல் இறைஞ்சி,
எண்ணுதற்கு
ezhilaar kazhal irraignji;
Ennnnudharrku Etta al
அவர் சிவபெருமான்; அவர் என் மனத்தில் இருக்கிருர்: அதல்ை அச்சிவபெருமானின் திருவருளால் அச்சிவபெருமானின் திருவடிகளை வணங்குகிறேன். என் மனம் மகிழ்ச்சி அடையும்படி .சிவபுராணம்' பாடுகிறேன். முன்பிறவிகளில் செய்த வினைகள் எல் லாம் நீங்கும்.
நெற்றியில் கண் உடைய சிவபெருமான் எனக்கு அருள் புரிந் தார். மனத்தால் நினைப்பதற்கும் எட்டாதது அவர் திருவடிஅழகு பொருந்திய கழல்களையுடையது அவர் திருவடி-அவற்றை வணங்கினேன்.
He is Siva ; He is stationed in my mind. Hence by His grace I worship His Feet. To make my mind rejoice, I relate Sivapurana; and by this I get rid of the deeds done in previous
births.
The Lord with an eye in His Forehead bestowed grace; I came and adored His beauteous Anklet (feet) which cannot be
perceived. விண்ணிறைந்து மண்ணிறைந்து மிக்காய் விளங்கு ஒளியாய் Vinnnnirraindhu mannnnirraindhu mikkaay villangu olliyaay எண்ணிறந்து எல்லே இலாகானே! நின் பெரும் சீர் Ennnnirrandhu ellai ilaadhaane! nin perumseer பொல்லா வினையேன் புகழுமாறு ஒன்று அறியேன்;
Pollaa vinaiyèn pugazhumaarru ondru arriyēn;
