248 ஆ. புலவர் கா. கோவிந்தன்
சுழலும் வானம்பாடிக்கு அம்மழைத் துளி கிடைத்தது. போல், நல்ல அழகு வாய்ந்த மார்பையுடைய அவள் காதலன் வந்து அவளை அணைத்துக் கொள்ள, அவளைப் பற்றி வருத்திய அல்லல் அனைத்தும் அப்போதே அகன்று விட்டது. +. - “உரைசெல உயர்ந்தோங்கிச் சேர்ந்தாரை ஒருநிலையே வரைநில்லா விழுமம் உறிஇ நடுக்கு உறைத்துத்
தெறல்மாலை
அரைசினும் அன்பு இன்றாம் காமம்; புரைதீர அன்னமென் சேக்கையுள் ஆராது அளித்தவன் துன்னி அகலத், துறந்த அணியளாய், 5 நானும் நிறையும் உணர்கல்லாள், தோள்நெகிழ்பு பேரமர் உண்கண் நிறைமல்க, அந்நீர்தன் கூர்எயிறுஆடிக், குவிமுலைமேல் வார்தரத், தேர்வழி நின்று தெருமரும்; ஆயிழை கூறுப கேளாமோ சென்று. 10
எல்இழாய்! எற்றி வரைந்தானை நாணு மறந்தாள் என்று உற்றணிர் போல வினவுதிர்; மற்றது .. கேட்டிமின் எல்லீரும் வந்து.
வறம்தெற மாற்றிய வானமும் போலும்; - நிறைந்து என்னை மாய்ப்பதோர் வெள்ளமும் போலும் 15 சிறந்தவன் தூவறநீப்பப் பிறங்கி வந்து - என்மேல் நிலைஇய நோய்.
நக்கு நலனும் இழந்தாள் இவள் என்னும் தக்கவிர் போலும் இழந்திலேன் மன்னோ; மிக்க என் நானும் நலனும் என்உள்ளமும் . 20
