பக்கம்:பாஞ்சாலங்குறிச்சி வீர சரித்திரம் 2.pdf/360

356 பாஞ்சாலங்குறிச்சி வீர சரித்திரம் போனவர் போக உயிர் கப்பி மீண்டு போப் மறைந்துள்ள குறி காரர்களே யெல்லாம் பிடித்து விட வேண்டும் என்று தப்பர்களே உடன் வைத்துக்கொண்டு கும்பினியார் எங்கும் தேடிப் பிடித்து வந்தார். அவ்வாறு வருங்கால் ஒரு சான் மாலேயில் ஒசனுாற்று என்னும் ஊர் அருகே துருப்புகள் வந்தன. அப்பொழுது அங்கே கின்ற சின்னவீரலக்கன் என்பவன் ஆப் படைகளைக் கண்டதும் அயலே ஒரு புளிய மரத்தில் எறி மறைந்தான். அங்கனம் ஒளிக்கதை அறிந்த அவர் விரைந்து வந்து அர்த மரத்தை வளைக்தார். "கீழே இறன்கு அன்ருர், அவன் இறங்க வில்லை. ஆகவே அப் படைக்குத் தலைவனுப் வந்த வென்ஜனக் காரன் அவனேக் கடுத்துச் சுட்டான். கடலே அலன் நேரே அள்ளிப் பாய்த்து அவ் வென்னேயனுடைய கழுக்கைக் கடித்துக் கொண்டு அடித்து விழ்ந்தான். ஊட்டியில் பூட்டிய அக்கடியை உயிர் போகும் வரையும் அவன் விடவே இல்லை. இருவரும் ஒருங்கே செக்கார் வெள்ளே பன் உதிரத்தை வீரலக்கன் பருகி மாண்டது பெரிய அதிசயமாப் மூண்டு ஆசிய வீரமா தீண்டது. அக்த விர வெறியைப் பார்த்து நின்றவர் எல்லாரும் கெஞ் சம் கலங்கி கெடிது மருண்டு கடித வெகுண்டு ஒடினர். இந்தத் தகவல் பின்பு கும்பினி அதிபதிகளுக்குத் தெரிய வங்க ைபெரி தம் வியக்தார். "யாரை யும் வினே பிடிக்க வேண்டாம்; பாஞ் சை மரபினரோடு பாதும் வாதாட வேண்டாம்' என்ற உத்தரவு கள் மேலிடத்திலிருந்து வக்கன. அகன் பின்பு குழப்பங்கள் அடங்கி கின்றன. கும்பினியின் கொடுமைகளும் ஒடுக்கின. நாடு கடத்தியது இடையே சிறை பி டி. க் ங் ப் பாண்யக்கோட்டையில் கொண்டுபோப் வைக் கிருந்த சிவத்தையா, அாசமுத்து, ஆதிராமு, குரசங்கு, தளவாய்பிள்ளை முதலிய நாற்பத்தெட்டுப்பேர். காடு கடத்தி விட்டனர். வெளி காட்டிலிருந்து இங்கே பிழைக்க வந்த வர் உள் காட்டிலுள்ள விசர்கண் அல்லலுறுத்தி அயலே ஒட்டி யிருப்பக காலவேற்றுமையைக் காட்டி ஞ ல கிலேமையை விளக்கி கிம்கிறது. பொருள் வரவு ஒன்றையே கருதி பாபா, கோக்கோடு வந்தவர் அரியவிர மானங்க ைஇத் கேசத் இலிருந்த பெரிதும் வாரிப்போயுள்ளனர். பீடைகள் மீறியுள்ளன,