பக்கம்:பாலும் பாவையும்.pdf/129

பொழுது விடியப போகும தருணததில், தொம தொம தொம் தொம் எனற மங்கல முரசொலி கிழேயிருந்து வந்து கனகலிங்கத்தின் சிநதனையைக கலைததது, அதைத தொடாந்து பலா ஒரே ஆரவாரம செயது கொனடு ஓடும சததமும அவன் காதில் விழுந்தது என்ன விசேஷமாயிருககும? எனறு ஒனறும புரியாமல் அவன் எழுந்து போயத தெருவைய பாாததான அப்பொழுது திருவிழாக காலமாதலால அம மனு ககுத தெரியாமல் சுவாமி தாசி வீடடுக்குச செனறு திருமபிக கொண்டிருந்தார் எனவே, மறற வாததியங்களெல்லாம நிறுத்தப்பட்டு முரசு மட்டும் ஒலிதது.க கொண்டிருந்தது பக தர்கள சுவாமி யின் மானத்தைக் காப பதறகாக இ ரு பு ற ங் க ளி லு ம் a 6ته اسم . . . . . . . வரிசைக கிரமமாக எரிந்து கொண்டிருந்த கா ஸ் - ைல ட டு க ைள அ ைண த தி ரு ந் த தோடு , அவருடைய தலையில் மு. க க ட் ைட யு ம் போடடிருநதனர்' w روع : ویتم இநதக் கண்ணராவிக காடசியைத தீவடடி வெளிசசததில் கனடதும கனகலிங்கத்துக்கு என்ன தோனறிறறோ. அவன ஓடோடியும செனறு ராதாமணியை ஒா உலுககு உலுககி எழுபபிக்கொண்டு வந்தான் அவன் தூககக கலககததில், "என்னடா உனக்கு என்ன வந்துவிடடது?” எனறு எரிசசலுடன கேட்டான எனககு ஒனறும் வரவில்லை கீழே பாாததாயா? உனனைப் போனற பக்தர்களிடம் கடவுள அகபபடடுக கொண்டு படும பாட்டை” என்றான் கனகலிங்கம 'போடா, போ-இதறகுததானா நீ எனனுடைய தூக்கததைச கலைததாய?-இதெல்லாம் ஒரு ஐதீகம் ” “எது ஐதீகம்?-இனனும் கொளுச நாடகள போனால் சுவாமி தாசி வீடடு ககுச் செலவது வைதீகம எனறு கூட நீ