பகுதி) பாவலர் வி ரு ந் த 419.
பூமிக்குளோங்கியவள் பொன்னிகர்செக் காப்புலவர் காமிக் கொளிரு நலமுடையாள்-ஏமக். கடலுடையா ளாங்கிலகற் காரிகையிற் கம்மா உடல்வயிற்கண் போன்மிலண்ட அனுார் (-) ஊருக்கு ளெல்லா முயர்ந்தவிவ் வூரினி லோங்குசெங்கோல் பாருக்கு ளங்கங்குச் சிற்றா சாண்டார் பலர்தமக்குஞ் சீருக் கெடுத்தகற் செவ்விய காட்டாச் செலுத்தியவள் நாருக்குரிய விஜயைத் திருப்பெயர் நம்மனேயே. (+) அனயாற் ருயி னரும்புதல்வர். தம்முட் புனேயு முடிக்குரிய பூமான்-தனேயே • . தனக்குகிகர் கொண்டுகிகள் தண்ணளியுஞ் சான்ற மனக்கினிய னேட்வர்ட் மகான், - (டு)
மகானென்றி யாரு மசீதலத் தின்கண் மகிழ்த்துரைசிச் மிகாகின்ற வள்ளல் கலேகலங் கூட்டுண்செவ் வேளனையான் உகாகின்ற பைந்தே னிராசமலரி ைெளிர்புயத்தான் தகானென் றெவருங் குறைசொலற் கில்லாத் தகைமையனே.
ங், ஒங்கியவள் - உயர்ந்தவள். பொன் கிகர் செக் காப் புலவர் - வியாழனே நிகர்த்த ச்ெவ்விய காவினையுடைய அறிஞர். நா - காவினிடத்து. மிக்கு ஒளிரும் - மிக விளங்கும். நலம் - நன்மை. எமம் - காவலாகிய, அாளுகச் சூழ்ந்த என்றபடி கடல் உடையாள் - கடலினையே உடையாக உடுத்தவள். இங்கிலாந்து வேமாதலின் இங்ஙனம் கூறினர். ஆங்கில கற்காரிகையிற்கு - இங்கிலாந்தாகிய சல்ல பெண்ணி னது. வேற்றுமை மயக்கம். அம்மா - வியப்பிடைச்சொல். உடல்வயிற் கண் போன்ம்தேகத்தினிடத்துக் கண்ணினைப்போல விளங்கும். இலண்டன் ஊர் - இலண்டன் (London) மாாகாம். இலண்டனூர் போன் மெனமுடிக்க. போன்ம் போலும் என் பகன் றிரிபு- - --
ச. செங்கோல் - அரசாட்சி. செங்கோலைச் செலுத்தியவள். சீருக்கு எடுத்த . பெருமை மிக்க. காட்டா - கிருஷ்டாந்தமாக. சார் - அன்பு, விஜயை - Victoria. ாம்.அனே - நமது தாய். இவ்ஆர் என்றது லண்டன் மாநகரினை.
டு. அனைய - அந்த புனையும் முடிக்குரிய பூமான் - முடியினை அணிதற்கு உரிமை வாய்ந்த தலைவன். தன்னையே தனக்கு நிகர்கொண்டு-தன்னையே தனக்கு கிக ாாகக்கொண்டு; எனவே ஒப்புயர்வற்றவன் என்றபடி நிகர் - ஒளிவாய்ந்த;
ct. நிகர்மலர் நெல்லொடு தூஉய்ப் பகன்மாய்ந்த,” (சிலப். கனத். 2) ர்ேவார் நிகர் மலர் கடுப்ப.” (அகம். 11) தண்ணளி - குளிர்ந்த கருணை. உம் சிறப்பும்மை. சான்ற அமைந்த. மனக்கு - மனத்திற்கு கொண்டு சான்ற இனியன் என முடிக்க. மகான் - பெரியோன்.
சு. மகேலம் - பூமி. சீர் மிகாகின்ற - பெருமை மிகுகின்ற. வள்ளல் வரை யாது கொடுப்போன். கலோலம் - நூல்களின் சுவை. கூட்டுண் - கொள்ளைகொண் ண்ெணும். - -
- of. கடுங்கட் கானவர் கடறுகடட் டுண்ணும் ” (பெரும்பா. 116.) செவ்வேள் அனையான் - குமாாக் கடவுளைப் போன்றவன். பைர்தேன் உகாகின்ற பசிய தேன் சொரிகின்ற. இராச மலர் - ரோஜாபுஷ்பம். மலரினல் ஒளிரும் புயத் தான் என்க. தகான் - அரசாளக் தகுதியற்றவன். தகைழையன் . பெருமைக்குண முடையான். -
