மொழியதிகாரம்
155
சுண்ணம் - சுண்ணம்பு - சுண்ணாம்பு. சுண்ணித்தல் = நீற்றுதல் (சங்.அ.)
சுண்ணகம்
-
சூர்ணக (C)
சுண்ணம் - சுண்ணகம் = நீறு, பொடி. வடவர் காட்டும் மூலம் சர்வ் (c) என்பதே. சர்வ் = பல்லினால் அரை, மெல், சவை, சுவை. இது சவை என்னும் தென்சொற் றிரிபே. சுதை ஸுதா (dh) = சுண்ணாம்புச் சாந்து.
சுல் - சுல்லு = வெள்ளி (சூடா. வெண்பொன்). சுல் - (சுலை) - சுதை = 1. வெண்மை (சூடா.) 2. வானவெள்ளி (அக. நி.) 3. மின்னல் (சங். அக.) 4. சிப்பிச் சுண்ணாம்பு.
வெள்ளி வெண்சுதை யிழுகிய மாடத்து" (மணிமே. 6: 43).
5. பால். “சுதைக்க ணுரையைப் பொருவு தூசு" (கம்பரா.வரைக். 16). 6. அமிழ்து “சுதையனைய வெண்சோறு" (கம்பரா.குலமுறை18). இங்குக் குறிக்கப்பட்டுள்ள பொருள்களெல்லாம், வெண்மை யாய் இருத்தலை நோக்குக. ல - த, போலி ஒ.நோ: சலங்கை-சதங்கை, மெல்-மெது.
மா. வி. அ. காட்டியுள்ள மூலமும் பொருள் வரிசையும்
வருமாறு:
சும
ஸு - தா (dh) = ஸு + தே (dhe) = நற்குடிப்பு, தேவர் குடிப்பு, அமிழ்து, தேன், சாறு,நீர்,பால், வெள்ளை யடிப்பு, பூச்சு, சாந்து, சுதை.
ஸு = நல்ல. தே = உறிஞ்சு, குடி.
ஸ=
க்ஷம் = பொறு.
பொறுத்தல்
=
சுமத்தல், தாங்குதல், தாளுதல், மன்னித்தல், இடந்தருதல். இளக்காரங் கொடுத்தல், துன்பந் தாங்குதல் (பொறை), அமைதியாய்க் காத்திருத்தல் (பொறுமை).
சும, பொறு என்பவை ஒருபொருட் சொற்கள். பொறு என்னும் சொல்லின் பொருள்களே க்ஷம் என்னும் சொற்கும் உரியன.
-
உம்-உம்பு - உம்பர் - மேல், மேலிடம், உச்சி. உம்சும்(சுமை) சிமை = உச்சி, குடுமி. சும்
-
சும. சுமத்தல் = மேற்கொள்ளுதல், தாங்குதல். சும் சுமல் -சுவல் = சுமக்குந் தோட்பட்டை, முதுகு,
-
