பக்கம்:பாவாணர் தமிழ்க் களஞ்சியம் 11.pdf/94

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

76

வடமொழி வரலாறு


அரணம்

-

அரண்ய (இ.வே.)


அரண் = காவற்காடு. அரண் - அரணம் காடு.

66

'காவல்வேல் காவற் காடிவை யரணே

""

"காடும் எயிலுங் கவசமும் அரணம் ”

(பிங்.)

(பிங்.)

மலையரண் காட்டரண் மதிலரண் நீரரண் நவையறு சிறப்பின் நால்வகை யரணே

99

(திவா.)

(பிங்.)

'மலையரண் காட்டரண் மதிலரண் நீரரண் வகையுறு சிறப்பின் நால்வகை யரணே”

வடமொழியார் காட்டும் மூலம் :

ரு (ச) = சொல். ௫ -அரண = ரு = தொலைவான, அயலான.

அரண - அரண்ய = தொலைவான அல்லது அயலான இடம், காடு, அடவி, பாலை.

அரத்தகம்

-

அலக்தக, அலக்தகம்

அர் - அரன் சிவன். அர் - அரக்கு = செம்மெழுகு.

அர் - அரத்தம்

=

செந்நீர் (குருதி). அரத்தம் - அரத்தகம்

=

செம்பஞ்சுக் குழம்பு. எல் - எர் -இ-அர்.

அரத்தம்' - ரக்த

அரத்தம் = செந்நீர்.

இதற்குத் தமிழ்வேர் மேற்காட்டப்பெற்றது.

வடவர் நிறமூட்டப்பெறு (to be dyed or coloured) என்னும் பொருளுள்ள ரஞ்ச் (ranj) அல்லது ரஜ் என்னும் சொல்லை மூலமாகக் காட்டுவர்.

அரத்தம்2 - அலக்த, அலக்தஸ்

அரத்தம் = அரக்கு (திவா.) .

அரத்தன் - ரக்த

அரத்தன் = செவ்வாய் (பிங்.).

அரத்தம் என்னும் சொற்குத் தமிழில் சிகப்பு, செந்நீர், பவழம், செம்பரத்தை, செங்கழுநீர், செங்கடம்பு, செம்பருத்தி, செவ்வாடை (துகில்) என்னும் பொருள்க ளிருப்பதையும், வடமொழியில் அ+ரக்த என்று பிரித்துப் பொருந்தா மூலங் காட்டுவதையும், நோக்குக.