பண்டைத் தமிழகம்
ச
193
சொல். அம்போதரங்க வொத்தாழிசைக் கலிப்பா வுறுப்புக்களில் ஒன்றற்குப் பெயராயமைந்ததும் இச் சொல்லே. அரங்கன் என்பது ரங்கன், இரங்கன் என்று வழங்கினாற்போல, அராகம் என்பதும் ராகம், இராகம் என வழங்குகின்றதென்க.
தாளம் என்பது பாடும்போது காலத்தைத் துணிக்கும் துணிப்பு. தாள் = கால். தாள் -தாளம். பாடும்போதும் ஆடும் போதும், காலையாவது கையையாவது, அசைத்தும் தட்டியும் தாளத்தைக் கணிப்பது இன்றும் வழக்கம். தாளத்திற்குப் பாணி கொட்டு என்றும் பெயர். பாணி = கை. பண்ணுவது பாணி. ஒ.நோ. செய்வது செய். செய் (தெ) = கை. செய்-(சை)-கை (த.) (செய்கை - சைகை.) பாணி கொட்டு, அசை, தூக்கு, அளவு என நான்கு உறுப்புகளையுடையது. கொட்டு அமுக்குதல்; அதற்கு மாத்திரை 1/2. அசை தாக்கியெழுதல்; அதற்கு மாத்திரை 1. தூக்கு தாக்கித்தூக்குதல்; அதற்கு மாத்திரை 2. அளவு தாக்கினவோசை
3 மாத்திரை பெறுமளவும் வருதல். "அரை மாத்திரையுடைய ஏகதாள முதல் 16 மாத்திரையுடைய பார்வதிலோசன மீறாக 41 தாளம் புறக்கூத்திற்குரிய” என்று அடியார்க்குநல்லார் கூறுகிறார். இக் கூற்றிலுள்ள தாளப் பெயர்கள், தமிழ்ப் பெயர்க்குப் பதிலாய்ப் புகுத்தப்பட்ட வடமொழிப் பெயர்கள்.
அராகம் இசை (சுரம்), பண், பாட்டு என முப்பிரிவை
யுடையது.
சுரம் மொத்தம் ஏழு,
அவை ஏழிசை யெனப்படும்.
ஏழிசைகளாவன :
தென்மொழிப்
பெயர்
வடமொழிப்
அடையாள
பெயர்
வெழுத்து
(1) குரல்
ஷட்ஜமம்
ச
(2) துத்தம்
ரிஷபம்
ரி
(3) கைக்கிளை
காந்தாரம்
க
(4) உழை
மத்திமம்
(5) இளி
பஞ்சமம்
9
コ
ப
(6) விளரி
தைவதம்
த
5.
(7) தாரம்
நிஷாதம்
நி
