பக்கம்:பாவாணர் தமிழ்க் களஞ்சியம் 17.pdf/31

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை




‘அம்` என்னும் வேர்ச்சொல்

“அம்பலும் அலரும் களவு”

அம்பல் - அம்பலம் = கூட்டம், கூடுமிடம்.

K. ambala, M. ampalam, Tu. ambila, S. ambara.

"வெள்ளியம் பலத்து நள்ளிருட் கிடந்தேன்”

(தொல்.1085)

(சிலப். பதிகம், 41)

அம்பல் - ஆம்பல் = பகலிற் குவியும் அல்லி, பலகோடி கொண்ட ஒரு பேரெண்.

K.abal, M.,Tu.ambal.

“ஆம்பலந் தீங்குழற் றெள்விளி பயிற்ற” (குறிஞ்சிப். 222)

“ஆம்பலந் தீங்குழல் கேளாமோ தோழீ" (சிலப். ஆய்.பா.2)

5

இரவில் மலர்வதால் அல்லி என்றும், பகலிற் குவிவதால் குமுதம் என்றும் பெயர் பெற்றிருத்தலும் காண்க.

கும்முதல் = குவிதல்.

அமர்தல் = 4. இருத்தல். அமர்வு = இருப்பிடம்.

"அலிபுரு டோத்தம னமர்வு”

(திவ். பெரியாழ். 4:7:8)

M. amaruka. கிடையமர்தல் = மந்தையை இருத்துதல்.

அமைதல் = (5) தங்குதல்.

"மறந்தவண் அமையா ராயினும்”

(அகம்.37)

அமர்தல் = 5. படுத்தல். அமளி = படுக்கை.

=

“அமளி யங்கட் பூவணைப் பள்ளி”

M. amali (அமளி)

அமர்தல் = 6. வேலையில் அமர்தல்.

T. amaru, K. amar.

அமர்தல்

=

(சீவக.1710)

7. அமைதியாதல், அடங்குதல், படிதல், இளைப்

பாறுதல், இசைதல், அணைதல், தாழ்தல்.

வகை.

அம்மை = 2. அமைதி.

“அம்மையஞ் சொல்லா”

(சீவக. 3131)

3. சொற்சுருங்கியும் அடி பல்காதும் அடங்கிநிற்கும் பனுவல்

"சின்மென் மொழியாற் சீர்புனைந் தியாப்பின் அம்மை தானே அடிநிமிர் பின்றே”

(தொல். 1491)