புல் (பருத்தற் கருத்துவேர்)
பொதி + இல்
―
79
பொதியில் = 1. அம்பலம். "தமனியப்
பொதியிலும்” (மணிமே. 28 : 66). 2. பொதியமலை. “ஆஅய் மழைதவிழ் பொதியில்” (குறுந். 84).
பொதி-பொதிர். பொதிர்தல் = 1. வீங்குதல். 'புனைதார் பொர நொந்து பொதிர்ந்தவென்” (சீவக. 1380). 2. மிகுதல்.
பொதிர்த்தல் = பருத்தல். “பொதிர்ந்த முலையிடை” (பரிபா. 21 : 25).
பொது- பொத்து- பொத்தை = பருமையானது. பொத்தைக்கால் யானைக்கால். பொத்தை மிளகாய் = தடித்த மிளகாய். பொத்தையன் = தடித்தவன் (யாழ். அக.)
பொத்து – பொத்தி = 1. மடல்விரியா வாழைப்பூ (யாழ்ப்). 2. சோளக்கதிர் (W.). 3. விதை (அண்டம்). 4. வரால்மீன். "மத்தியுஞ் சிறு பொத்தியும்” (குருகூர்ப் பள்ளு.).
பொத்துப் பொத்தெனல்
=
தடித்திருத்தற் குறிப்பு. குழந்தை
பொத்துப் பொத்தென்றிருக்கிறது (உ.வ.).
பொத்து- பொந்து. பொந்து பொந்தெனல் = தடித்திருத்தற் குறிப்பு. பொந்தன் = தடித்தவன். பொந்தந்தடி = பெருந்தடி (நெல்லை). பொந்தத்தடி = பெருந்தடி (நாஞ்சில்).
=
பொந்தான் பொதுக்கெனல் = தடித்தும் சதை தளர்ந்தும் இருத்தற் குறிப்பு.
பொந்தான்- போந்தான் = பெருங்கோழி.
பொந்து- பொந்தி = பருமை (சங். அக.).
பொந்தி
―
போந்தி
=
வீக்கம் (யாழ். அக.) தெ.போத்.
போந்திக்கால் = யானைக்கால். தெ. போதக்காலு.
பொது- பொதை = செடியடர்த்தி.
பொது-போது - போதா = பெருநாரை (சிலப். 10:117, உரை).
பொதி- போதி = மலை (பிங்.).
புல்- பொல்- பொலி. பொலிதல் = 1. பெருகுதல் (W.). 2. மிகுதல். "கழுநீர் கண்ணகன் பொய்கை” (மதுரைக். 171). 3. சிறத்தல். “பொலிந்த வருந்தவத் தோற்கே” (புறம். 1). 4. செழித்தல். “பொலியு மால்வரை” (தேவா. 236 : 8). 5. நீடுவாழ்தல். "வழிவழி சிறந்து பொலிமின்” (தொல். செய். 109).
