பக்கம்:பாவாணர் தமிழ்க் களஞ்சியம் 37.pdf/42

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை




24

சுட்டு விளக்கம் அல்லது அடிப்படை வேர்ச்சொல் ஐந்து முதிர்ந்து பாழ்படுதல் என்னும் பொருளில் கிழ என்னும் சொல் கெடு என்று திரிந்தது எனினும் பொருந்தும்.

29

=

6. விருப்பக்கருத்து: வீ. வீதல் = கீழ்ப்படல், விழுதல், இறத்தல், முடிதல். மலரில் விழும் வண்டு, மரத்தினின்று விழுந்த மலர். வீ = வீழ் - விழு; விழு - விகு - விகுதி = முடிவு, ஈறு. விகு - விகுதம் - வீதம். விழு - விழுக்காடு = வீதம். - ஒ.நோ: தொழு - தொகு.

-

வீழ் - வீழ்து, விழுது. வீழ் - வீடு - வீட்டு. விழு - விழல் = கிழங்கு விழுந்த கோரை, வீண்.

விழு - A.S. feallan; Ger. fallen; E. fall.

வீழ் - வீண். விழல் - வீழல்

வீழ்தல்

=

ஒரு பொருளின்மேல் விழுந்தாற்போல அதை மிக விரும்புதல்; Cf. E. to fall in love with. “தாம்வீழ்வார் மென்றோட் டுயிலின் இனிது கொல்”(குறள். 1113).

விழு - விழும் - விரும் - விரும்பு; விரும் - விருந்து = விரும்பியிடும் உணவு, அதை உண்ணும் புத்தாள், புதுமை. விழு - விழை; விழைதல் விழை; விழைதல் = விரும்புதல்; Gk. philos, love.

விழை விழாய் விடாய்; விடாய். விருப்பம், தாகம், ஆசை, களைப்பு. விழை - விழா - விழவு. விழா = விரும்பிச் செய்யப்படும் சிறப்பு . விழு – விழும் – விழுமம் - விழுப்பம் = சிறப்பு. சிறப்பு என்னும் சொல்லுக் கிருப்பதுபோன்றே விழவு என்னும் சொல்லுக்கும் கொண்டாட்டம், பெருமை என்னும் இருபொருளுமுண்டு. வேள் = விரும்பு. வெள் வேள் - வேண்டு = விரும்பு. வெள்கு

வெள்

விழை - வெஃகு = விரும்பு.

E. want, Ice. vanta, to be wanting.

வேள் + து

பலி. வேள் + உம்

-

வேண்டு. வேள் - வேள்வி = ஒரு பொருளை விரும்பியிடும் வேளும் = வேண்டும் (தன்மை நிகழ்கால அல்லது எதிர்கால வினைமுற்று). வேள் + கை - வேட்கை = விருப்பம், தாகம். வேள் - வேண். வேண் + அவா வேணவா. வேள் வேளாளன் வேளாண்மை. வேள் = விருந்து. "வேள்வாய் கவட்டை நெறி” (பழ. 360). வேள் + ஆட்டி ஆட்டி – வேளாட்டி. வேளம் = வேளாளப் பெண்டிர் சிறைக்களம். வேள் = விரும்பப்படுகிறவன், தலைவன், குறுநிலமன்னன். வேள் = விருப்பத்தை (காதலை) யுண்டாக்கும் காமன், கன்னிப் பெண்டிர்க்குக் காதலையுண்டாக்குபவனாகக் கருதப்பட்ட முருகன் (வேலன் வெறியாடல்' என்னும் அகப்பொருட்டுறையைப் பார்க்க.) வேள் - வேளான் = முருகனை வழிபடும் குயவன். வேள் + தம் - வேட்டம். வேள் + தை வேட்டை.

வேட்டம் - வேட்டுவன் - வேடுவன் வேட்டம்; L. venor; to hunt. வெள் வேண்டல்”(தொல். 818).

=

வேடன். விரும்பிச் செய்யப்படு வது வெய். வெள் வெம். “வெம்மை