பக்கம்:பாவாணர் தமிழ்க் களஞ்சியம் 4.pdf/149

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை




பின்ணிணைப்பு

139

கனம்: கல் - கன் - கன. கனத்தல் = கற்போற் பளுவாத மிகுதியாதல், பருத்தல், தடித்தல், பெருமையுறுதல். கன கனம் = பளு, பருமன், பெருமை, செறிவு, திரட்சி, உறுதி, மிகுதி, கூட்டம், மும்மான வடிவு. கனம் – கன (வ. gh),

காண்: காணுதல் = பார்த்தல், அறிதல். காட்சி - பார்வை, அறிவு.

ON. kanna, kunna, LL. canna, OE. canne, ME. cun, con, E. ean, ON. kna, OE. cna, OHG. cna, E. know, L. gno, Gk. gno, Skt. gna (ஜ்ஞா),

காக்கை: காகா காக்கா - காக்கை. காகா - காகம். காக்கை - காக்க (வ).

தமிழ் குமரிநாட்டில் மிக முந்தித் தோன்றிய இயன்மொழி. சமற்கிருதம், ஆரியம் பிராகிருதம் திரவிடம் தமிழ் ஆகிய நான்கினின்றும் பிந்தித் தோன்றிய திரிமொழி. விரும்புதல். கவல் கவ கா காதல். கா - காம் - காமம்

காமம்: கவர்தல்

காமன்

காம (வ.).

=

-

காரிகை: கரு கார் = கருமை, கரிய முகில், மழை, நீர், அழகு. நீர்வளத்தினாலேயே கண்ணிற்கினிய காட்சியளிக்கும் மரஞ்செடி கொடிகள் தோன்றுவதால், நீரைக் குறிக்குஞ் சொற்கட்கு அழகு பொருள் தோன்றிற்று. ஒ.நோ: அம் = நீர், அழகு,

கார் - காரிகை = அழகு, அணி, பெண். காரிகை -காரிகா (வ).

வடவர் காட்டும் பொருந்தாப் பொருட்கரணியம் வருமாறு:

க்ரு செ-. காரக (ஆ.பா.) = செ-பவன். காரிகா (பெ.பா.) செ-பவள், நடிப்பவள்.

காலம்: கோல் கால் = கம்பு, கம்பம், தூண், தூண்போல் உடம்பைத் தாங்கும் உறுப்பு. கால்போல் நீண்டு செல்லும் நீர்க்கால், நில்லாது நீண்டு செல்லும் காற்று, நீண்டு சென்றுகொண்டே யிருக்கும் நேரம் அல்லது காலம். கால் காலம் - கால (வ). வடமொழியில் இதற்கு வேரில்லை, கால் என்னும் மூலவடிவும் காலை என்னும் திரிசொல்லும் இல்லை.

66

கால முலகம் உயிரே யுடம்பே

பால்பிரிந் திசையா வுயர்திணை மேன

குடங்கர்: குடம் குடங்கு -குடங்கர் =

குடங்கர்

குடங்கக (வ.).

(தொல். 541)

குடங்கு குடங்கர் = குடம், குடம்போன்ற சிறுகுடிசை.