120
=
தலைமைத் தமிழ் (தமிழின் தலைமையை நிலைநாட்டும் சொற்கள்) மந்திரச்சாலை அரசன் அமைச்சரொடு சூழ்வுசெய்யும் தனிமண்டபம். "மாடக் கோயில் மந்திர சாலை சேர்ந்தான்” (சூளா. குமார.41).
மந்திரத்தோழி = தலைவியின் அணுக்கப் பாங்கி. 'யாப்பியா யினியெனு மந்திரத் தோழியொடு” (பெருங். மகத. 9: 54). மந்திரத்தெய்வம் = மந்திரத்திற்குரிய தெய்வம்.
மந்திர நாயகன் = மந்திரத் தெய்வம்.
மந்திரப் படலம் = அரசன் சூழ்வு செய்வதைக் கூறும் பாவியப்
(காவியப்) பகுதி.
மந்திரப்
பொருத்தம்
மந்திரத்திற்குமுள்ள பொருத்தம்.
மந்திரம்
ஓதுபவனுக்கும்
மந்திரப் பெருள் = மந்திரச் செய்தி. “மந்திரப் பொருள்வயின் ஆ அ குநவும்” (தொல். எச்ச. 53).
மந்திர பதம் = மந்திரிப் பதவி.
மந்திரம் பண்ணுதல் = 1. மந்திரம் ஓதுதல். 2. பேய்மந்திரஞ் செய்தல். 3. மாயஞ் செய்தல்.
மந்திரமாலை = திருமூலர் திருமந்திரம். "ஞானம் முதல் நான்கு மலர் நற்றிருமந் திரமாலை” (பெரியபு. திருமூல. 26).
மந்திரமைந்து = ஐந்தெழுத்து மந்திரம். "மந்திரமைந்து அதன் செவிச் செப்புகின்றான்” (சீவக. 945).
மந்திரர் = அமைச்சர் (சூடா.).
மந்திரவாள் = 1. மந்திர ஆற்றல் வாய்ந்த வாள் (W.). 2. அரசன் வாள் (W.).
மந்திரவாளி = மந்திரக்காரன்.
மந்திரவோலை = அரசன் திருமுகம். "மந்திர வோலை போக்கிய வண்ணமும்” (பெருங். மகத. 2: 39).
மந்திரம் - மந்திரி.
=
மந்திரித்தல் (செ. குன்றாவி.) 1. சூழ்தல் (ஆலோசித் தல்).“மகட்பேசி மந்திரித்து” (திவ். நாய்ச். 6 : 3 ). 2. மந்திரத்தால் ஊழ்குதல். “மந்திரிப்பார் மனத்து ளானை” (தேவா. 590 : 4), 3. மந்திர வலிமையால் எதிரியை அடக்குதல் அல்லது பிறரைக் கட்டுப்படுத்து தல். 4. மந்திரத்தால் நோய் நீக்குதல். 5. மந்திரம் ஓதிக் குழையடித்தல். 6. மந்திர ஆற்றலுண்டாக்குதல். நீரை மந்திரித்துக் கொடுத்தான்.
