170
தலைமைத் தமிழ் (தமிழின் தலைமையை நிலைநாட்டும் சொற்கள்) bhash, to speak, talk, say, tell.
bhashaka, speaking, talking about, kãv.
bhashana, the act of speaking, talking, speech, talk, Nir., Mn., MBh.
bhasha. Speech, language (esp. common or vernacular speech as opp. tovedic or in later time to Sanskrit) Nir; pãn; Mn; MBh; any Prakrit dialect or a particular group of 5 of them. (Maharashtri, Sauraseni, Mãgadhi, prãcya and Avant, also called Panca vidhã bhashã.
bhashika, belonging to the common or vernacular speech, Nir. bhashita, spoken, uttered, said, spoken to, addressed, Mn; MBh. bhashitarya, to be spoken to or addressed, R.V.
bhashitri, a speaker, talker, MBh; Kãv.
bhashin. saying, speaking, loquacious MBK; Kãv.
bhashya, speaking, talking Susr; any work in the common or vernacular speech, V prat. GrS: Hariv; an explanatory work, exposition, explanation, commentary esp. on technical sutras, Name of Pantanjali's commentary on the sutras of Panini Mahā Bhāshya.
sam
-
bhash, to speak to gether. converse with, speak to, join in a conversation.
subhashana, name of a person.
subhashita, spoken well or eloquently.
subhashitam, good or eloquent speech. witty saying.
கிரேக்கச் சொற்கள்
Gk. phasis, speech, utterance, expression.
aphasia, loss of speech, or of understanding of language, owing to brain damage; f. Mod. L. f. Gk. aphatos, speechless (a, not, pha, to speak).
A அல்லதுa என்ற (கிரேக்க) எழுத்திற்குக் கிரேக்கத்தில் அ, ஆ என்ற ஒலிகளே உள. ஆதலால், பேசு என்ற சொல்லே, இந்திய ஆரியரின் முன்னோர் கிரேக்க நாட்டிற்குப் பக்கத்தில் வாழ்ந்து வந்தபோது, அவர் மொழியில் பாஷ் (bhāsh) என்றும், கிரேக்க மொழியிற் பா (phā) என்றும், திரிந்திருத்தல் வேண்டும்.
