170
பர். காமில் சுவலெபில், மறைமலையடிகளும் சோமசுந்தர பாரதியாரும் பாரதிதாசனும் தமிழைக் கெடுத்தவர் என்று அறிவித்தார். அவர் நற்றிணை என்னும் கடைக்கழகச் செய்யுட் பனுவலையும் 'நாலுவேலி நிலம்' என்னும் கடுங்கொச்சை நாடகப் பொத்தகத்தையும் அடிப் படையாகக்கொண்டு, தமிழ் தோன்றிய காலம் கி.மு. 1500 என்று கணித்திருப்பதும், அது சென்னைப் பல்கலைக்கழகத்தால் வெளி யிடப்பட்டிருப்பதும், இற்றைத் தமிழர் மாபெரும் பேதையர் கூட்டம் என்பதையே காட்டும்.
பாரிசு மாநகரில் நடந்த 3ஆம் உலகத் தமிழ்க் கருத்தரங்கு மாநாடும், சுற்றுலாக் கூட்டமாகவே நடந்தது. அதிற் கலந்து கொண்ட கட்சித் தலைவரையெல்லாம் தகுதி வாய்ந்தவரே யென்று, பொறுப் பற்றதனமாய் எழுதினார் ஒரு பொறுப்பு வாய்ந்த தமிழ்ப் பேராசிரியர். சிந்துவெளி நாகரிகம் திரவிடரது என்பது பர். காமில் சு வலபிலால் மறுக்கப்பட்டு, அதன் தீர்ப்பு திரு. ஐராவதம் மகாதேவனிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டது. உலகத் தமிழ்ப் பேரவையின் நோக்கம் ஆராய்ச்சியே யன்றி, தமிழை வளர்ப்பதோ பரப்புவதோ அன்றென்று திருத் தனிநாயகத்ததால் வெளிப்படையாகச் சொல்லப் பட்டது.
அயல்நாட்டார்க்குத் தமிழைப்பற்றி யிருந்த உயர்வான எண்ணம் வரவரத் தாழ்ந்து போனதே, முக்கருத்தரங்கு மாநாடுகளின் விளைவு மாகும். சமற்கிருத வெறியரான இருதிசை யாரியரும் வையாபுரிகளும் வணிகப் புலவரும் தமிழறியாதவருமே திருத் தனிநாயகத்தின் துணைவர். ஆதலால்,அவரால் தமிழுக்கு நன்மையை எதிர்பார்ப்பது, களாச்செடியிற் பலாப்பழத்தைப் பறிப்பது போன்றதே.
பட்டம் பெறுவதும் பதவியுயர்த்துவதும் பெரும் பொருளீட்டு வதுமே வணிகப் புலவர் குறிக்கோள்.
இருவே றுலகத் தியற்கை திருவேறு தெள்ளிய ராதலும் வேறு
(குறள்.374)
குமரிநாடே தமிழன் பிறந்தகம் என்பதை, வையாபுரிகள் போன்றே வணிகப் புலவரும் ஒத்துக்கொள்வதில்லை.
உலகத்தார் உண்டென்ப தில் லென்பான் வையத் தலகையா வைக்கப் படும்”
(குறள்.850)
A History of South India, The History and Culture of the Tamils, New Light on the Indus Civilization, Aryatarangini முதலிய எத்தனையோ வரலாற்று நூல்கள், தமிழுக்கும் தமிழர்க்கும் கேடாக வெளியிடப்பட்டு வருகின்றன. அவற்றை வணிகப் புலவர் கண்டிப்பதே யில்லை.
