கட்டிக்கொண்டு, சட்டையைப் போட்டுக்கொள்ள முயன்று முடியாமல், கீழே போட்டுவிடுகிறாள்.
தாயார் படத்தின் முன் நின்று, "அம்மா அப்பாக் காப்பாத்து, ராசாக் காப்பாத்து, என்னைக் காப்பாத்து" என்று விழுந்து கும்பிடுகிறாள். காரியம் முடிந்த மாதிரி, மூலையில் ஒரு கயிற்றில் கட்டப்பட்டிருந்த என்ஜினிடம் போகிறாள். ஏதோ ஞாபகம் வந்தவள்போல, படத்திடம் திரும்பிவந்து, "சித்தியைக் காப்பாத்து" என்று படத்திற்கு ஒரு கும்பிடுபோட்டுவிட்டு ரயில் வண்டி சகிதம் சட்டையையும் தூக்கிக்கொண்டு கதவைத் திறந்துகொண்டு மாடிப்படிகள் வழியாக பங்களாவின் பின்புறம் நோக்கிப் போகிறாள்.
வேலைக்காரன் குழாயைத் திறந்து எஜமானுக்கு குளிக்கத் தண்ணீர் நிரப்பிக்கொண்டிருக்கிறான். சன்னலில் வைத்திருக்கும் பல் பொடியை எடுத்துக்கொண்டுபோய் தானே பல் தேய்க்க ஆரம்பிக்கிறாள். எல்லாம் ரொம்ப அவசரமாக நடக்கிறது. வாய் கொப்பளித்தாச்சு. பாவாடையைக்கொண்டு முகத்தைத் துடைத்துக்கொண்டு உள்ளே போக யத்தனிக்கிறாள்.
அப்பொழுது ஸ்நான அறையில் தகப்பனார் துண்டைக் கட்டிக் கொண்டு தலையில் ஒரு சொம்பு ஜலத்தை ஊற்றுவதைப் பார்த்து விடுகிறாள்.
அக்குளில் இருக்கும் சட்டை எறியப்படுகிறது. இடுப்புப் பாவாடையும் கீழே விழுகிறது. என்ஜின் சகிதம் தகப்பனார் காலடியில்போய் நின்றுகொண்டு, அண்ணாந்து பார்த்துக்கொண்டு நிற்கிறாள். அவர் தனது தலை வழியாக ஊற்றுவது இவளையும் நனைக்கிறது. குளிர்ந்த ஜலமாகையால் உடல் வெடவெடக்கிறது. 'சளுக் சளுக்' என்று சிரித்துக்கொண்டு, "எனக்கும் அப்பா!" என்கிறாள்.
முகத்திலிருந்த சோப் நுரையால் கண்ணை மூடியிருந்த சுந்தர வடிவேலு முகத்தைக் கழுவிக்கொண்டு, குனிந்து பார்த்து, "நீ எங்கடி வந்தே, பச்செத் தண்ணிலே குளிக்கப்படாது" என்கிறார்.
"நான்தான் குளிச்சாச்சே; சோப் போடு" என்று கையை நீட்டுகிறது குழந்தை.
அவர் உட்கார்ந்துகொண்டு குழந்தையைக் குளிப்பாட்டுகிறார். குழந்தை என்ஜினுக்குக் குளிப்பாட்டி அதற்கு சோப் போடுகிறது.
"இதோ பார் குஞ்சு; என்ஜின் எங்கேயாவது சோப் போட்டு குளிக்குமோ?" என்கிறார்.
"குளிக்குமே.. என்கிறது குழந்தை.
"எங்கே பார்த்தே..!"
"இதோ" என்று தன்வசம் உள்ள என்ஜினைக் காட்டுகிறது.
அவர் சிரித்துக்கொண்டு அவளைக் குளிப்பாட்டி உலர்ந்த துண்டால் துடைத்து, தூக்கிக்கொண்டு வருகிறார்.
726
சிற்றன்னை
