5. தசரதன் தன்மை 339
கரிய புயலின் அரிய செயல்.
அரியதண் கலைவாண் மதியமும் கொதிகொள்
ஆலமும் கனதிடத் தடக்கி உரியஒண் கங்கா நதிக்கொரு பதியாய்
உரை பெறும் உயர்மகோததியில் பரியதிண் சிலையோடு அம்பெலாம் முகத்து
பற்குனப் பொருப்பிடைப் பொழியும் கரியபைம் புயலைக் கைதொழும் அவரே
கருவிலே திருவுடையவரே.”
(பாரதம், பதின்ைகாம் போர், 1)
மில்லியாழ்வார் கடவுள் துதியாகப் பாடிய பாடல் இது.
சிவபெருமானயெ கடலில், வில் அம்புகளை முகத்து, அருச் _யெ மலைமேல் பொழிக்க கரிய பைம்புயலைக் கொழுபவர் _லெ கிருவுடையாய் அரியபேறுகளை அடைவர் என்பதாம்.
மகோகதி=பெருங்கடல். இங்கே அது சிவனேக் குறித்து _ பற்குனன்= விசயன். பங்குனி உத்திரத்தில் பிறந் _i என்பதாம். புயல்=மேகம். கரிய பைம்புயல் என்றது _ணனே. உருவக அணியில் வந்திருக்கும் இக்கவியின் _ாருள் நிலைகளை ஊன்றி உணர்ந்து கொள்க.
I_விசுவாமித்திார் இராமனுக்குத் தெய்வ அக்திாங்கள் அருளி _ம், கண்ணன் விசயனுக்குப் பாசுபதம் முதலியன நல்கியதும், _ஸ் மேகங்கள் இடைதழுவி இனம் ஒத்திருக்கலால் ஈண்டு
- இராமன் அருச்சுனன் என்னும் இந்த இாண்டு வில் வீாமை
| ஒருங்கு சேர்த்து உலகம் என்றும் நினேந்து வருகின்றது.
8. கனது அருமை மகனுக்கு வர நேர்ந்துள்ள உ மறுதி நலங் _% வசிட்டர் இவ்வாறு உரைக்கவே கசாகன் மனம் இசைக்த பண்மனையில் இருக்ன்ெற இராமனை அாசவைக்கு அழைத்து ாம்படி அமைச்சாை நோக்கின்ை. அவர் போய் மொழிய அம். குமான் விரைந்து வந்து சபையுள் புகுக்கான். புகவே _ங்ருெங்க வ ரனே வரும் உவகை மீக் கூர்ந்து உரிமையுடன் விழை ‘காக்னெர். புகுந்தவன் அருங் கவர் இருவரையும் பெருங் யுடன் பணிந்து கங்கையின் அருகே மிகவும் விநயமாக வந்த ா | தான் == அந்த அமைதியில் மகிமையும் இன்பமும் மருவி _ங்தன. அப்பிள்ளை இரு ப்பு உள்ளம் உருக்கி கின்றது.
_ன் வைத்து எண்ண நேர்க்கன.
