பக்கம்:புலவர் உலகம், கம்பன் கலை நிலை 12.pdf/110

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

7. இ ரா ம ன் 4451 _றந்து போய்கின்ற வஞ்சனும் அவருடை மனத்தை _றிந்து தெய்வவான் படைக்கலம்தொடுப்பதற்கு அமைந்தான் _ து போவதே கருமம் இப் பொழுதுஎனப் பெயர்ந்தான் _றிந்த தேவர்கள் ஆவலம் கொட்டினர் சிரித்தார். (1) _ச ரத்தொடு சேண்கதிர் விசும்பின்மேல் செல்லா _ன் மாமழை போயின. தாமென மாற _னுென் அகன்ருன் என அறிந்தனர் ஆர்த்தார் _ருவி னந்தரு களிப்பினர் வானர வீரர். (2) _டந்த வானாச் Gతాశిశాr44 ஒதர்ே உவரி _டந்த காமென வந்திரைத்து ஆர்த்தெழுந்தாடித் _ாடர்ந்து சென்றது தோற்றவன் யாவர்க்கும் தோன்ருக் _ம்த வேலைபோல் கலங்குறும் இலங்கையைக் கலந்தான். (3) _கொள் நான்முகன் படைக்கலம் இவர்என்மேல் விடாமுன் _கொள்வேன் எனும் முயற்சியன் மறைமுறை மொழிந்த | _ற்கொள்வேள்விபோய்த் தொடங்குவான் அமைந்தவன்துணிவை கைாள் தோளவர் உணர்ந்திலர் அவன் திறம் மறந்தார். (4) வானில் மறைந்த மேகநாதன் மேலே செய்யவேண்டிய பாயங்களைச் சூழ்ந்துகொண்டு ஆழ்க்க சிந்தனையோடு ஊரை அடைந்துள்ளான். இளையவன் கருதித் துணிந்ததையும், மூத்த வன் கடுத்து அடக்கியதையும் அடுத்து கின்று கண்டவன்போல் மேலிருந்து அவன் அறிந்து கொண்டான். பிரமாஸ்திரத்தைத் கொடுத்து அழிவு செய்தால் ஒழியப் பகைவரை வேறுவகையில் வெல்லமுடியாது என்று உறுதி பூண்டு அதற்கு வேண்டிய 1சை முறைகளைச் செய்ய விரும்பியே இலங்கைக்கு மீண்டு போக நேர்த்தான். அபாயத்தை விளைக்கும் குறிப்போடு அவன் சென்ற உபாயத்தை உணராமல் பயந்து ஓடிவிட்டான் என்று கவர்கள் யாவரும் இகழ்ந்து சிரித்தார்; போரில் சிதறுண்டு அல்லலடைந்து நின்ற வானரர்கள் எல்லாரும் ஒருங்கு திரண்டு வெற்றி முழக்கம் செய்து களித்து மகிழ்ந்தனர். இராமலட்சும ாரும் போர்க்கோலம் நீங்கித் தானத் தலைவர்களுடன் ஆறுதல் அடைந்திருந்தனர். அந்த அமைதி சிங்தையைத்தெளியச்செய்தது. மாயமான வஞ்சவினையாளன் என்று தெரிந்திருந்தும் கரக் _போன அவனைக் குறித்து இத்தாயவர் யாதும் சிங்தனசெப் பாமல் இருந்தது கள்ளம் அறியாத இவரது உள்ளத்தின் வெள்