பக்கம்:புலவர் உலகம், கம்பன் கலை நிலை 14.pdf/140

7. , இ ரா ம ன் 5249 எல்லாவற்றையும் மறக்க உள்ளம் கரைந்து உருகி இவ்வாறு புலம்புகிருன் இளமை முகல் எவ்வழியும் E. டனிருந்து பழகின வன் ஆகலால் அவனுடைய அதிசய நிலைகளையெல்லாம் கினைக்க கினைந்து நெஞ்சம் கல்ங்கி கெடிது கரைக்கான்) அசுரர்கள்தம் பிரளயமே! அமரர் கூற்றே! இந்த இரண்டு விளிகளால் இலங்கை வேங்தனுடைய நிலைமை முழுவதும் நேரே விழி கெரிய வக்கது. பி. வாயம் = யுக முடிவில் உலகக்கை அழிக்கும் பெரு வெள்ளம். ஊழிக் கடல் பொங்கி எழுந்து ரி ங்கும் fi ருக்க அழிப்பது பிரளயம் என வங் தது. யாரும் தடைசெப்யமுடியாக அழிவுநிலையை அறிவித்தான். இராவணன் சினந்த போருக்கு எழுக்கால் கானவர் குல மும் வானவர் உலகமும் ஒருங்கே பாழாம் என்பதை இகனல் உணர்ந்து கொள்கிருேம். அக்க கைய அதிசய விர ன் சானகி யின் பார்வையால் செக்த வீழ்க்கானே! என்று ேக ம் பி அழுகின்ருன். பாச அழுகை பலவும் தெரிய எழுந்தது. போராசைக் குலம். கனது அரக்கர் குலக்கை இவ்வாறு குறித்திருக்கிருன். நானிலமத னின் உண்டு போர் என கவிவின் அச்சொல் தேனினும் களிப்புச் செய்யும் சிங்கையர். (சுங்தா, கிங்கரர், 4) போர் என்ருல் அரக்கர்க ளுடைய உள் ளங்கள் களிக்கத் துள்ளும் நிலையை இங்கனம் முன்னம் உரை க்கள் ளார். போரில் இவ்வாறு பேராசை மண்டியிருந்த குலக்கை அடியோடு காச மாக்கி அண்ணன் குடியோடு செக்கானே என்று கம்பி சிக்கம் தியங்கிப் பரிதாபமாப் பகைத்து அழு திருக்கிருன். தன் எதிரே போராட வல்லவர் யாரும் இல்லாமையே இராவணனுக்குப் பெரிய வ.றமையாய் நெடி து மருவியிருந்தது. வருசெரு ஒன் றின்மையில்ை மற்போரும் சொற்போரும் வாதப் போரும் இருசிறைவா ரணப் போரும் இகல் மதவா ாணப் போரும் இனேய கண்டே. (கலிங்கத்துப்பரணி) 657