7. இ ரா ம ன் 5671 மறுக்கு வேதங்கள் பரிகளாயிருந்தன. சுருதி அவாவி அறிய அரிய பொருள் ஆதலால் பரம்பொருளுக்கு அது பசி என வந்தது. 'வேத மாபூண் வையத்தேர் ஊர்ந்து ாாகம் காணு மலேவில் லாக மூவகை ஆர்எயில் ஒர் அழல் அம்பின் முளிய மாகிாம் அழல எய்து. (பரிபாடல், 5) வேதங்கள் குதிரைகள்; பூமி இரதம், வாசுகி நாண்; இமயமலை வில்; அழல் அம்பு என அமையத் திரிபுரத்தை எரித்த இறைவனே! என்று சிவபெருமானே இது குறித்துத்ததித்தளது. மனவட்டம் இடும் சுருதி வயப்பரி. (மதுரைக்கலம்பகம், 2) கட்புலம் கதுவாது செவிப்புலம் புக்கு மனனிடைத் துஞ்சி வாயிடைப் போங் து செங்கடமும் உத்து கன்னடம் புரியும் பலவேறு வன்னத்து ஒருபரி புகைத்தோய்!
(மதுரைக்கலம்பகம், 103)
'சுருதி பரமனுக்குப் பரியாயுள்ளமையை இது இனிது r விளக்கியுள்ளது. உருவகமா மருவியுள்ள பொருள்கள் கருதி! உணர வுரியன. வேகம் பு: வி என்றது ஆதிகிலே அறிய வந்ததிலி' பருதி ஒத்த தேரில் சுருதி அனேய பரிகள் பூண்டுள்ளன; அரசர் பெருமான் அதில் இனிது அமர்ந்துள்ளான் பரதன் சார தியாப்கடத்துகிருன். இண்டபெருமாள் அருகே மருவிச் சுங் அாமான சக்திரவெண்குடையைசிக்கையுவந்து பிடித்துகிற்கிருன். ஏழுயர் மதமா அன்ன இலக்குவன் கவிகை ஏந்த இங்கம்பி அயலே கம்பி கவிதை எக்தி நிற்கும் காட்சியை இ.க மாட்சியாக் காட்டியுள்ளது. மதயானை அனே பவன் என இளையவனே இங்கே அதிசய வகையாக் குறித்துள்ளார். (տ հա ஆற்றல், உரியவனிடம் பணிவு, பெரிய அறிவு, பேரமைதி, சீர்மையான ஆண்மை, வீர கம்பீரம் முதலிய ர்ேமைகளால் மதமா இ ைலுக்கு இகமr ஈண்டு உவமையாயது. காய்ந்தெறி கடுங்கல்தன்னேக் கவுட்கொண்ட களிறுபோல ஆய்ந்து அறிவுடையர் ஆகி அருளொடு வெகுளி மாற்றி
