பக்கம்:புலவர் உலகம், கம்பன் கலை நிலை 15.pdf/35

7. இ ரா ம ன் 55.27 யிேதெண்ணினே யேல் நெடு நாடுஎரி பாயும்; மன்னரும் சேனேயும் பாயுமால் தாயர் எம் அளவன்.அறு தனியறம் தியின் விழும் உலகும் திரியுமால். (2) தரும திேயின் தற்பயன் ஆவதுன கருமமே அனறிக் கண்டில ம கண்களால்; அருமை ஒன்றும உணர்ந்திலே ஐயகின் - பெருமை ஊழி திரியினும் பேருமோ? - (3 எண்ணில் கோடி இராமர்கள் என் னினும் அண்ணல் கின அரு ளுக்கருகு ஆவரோ? புண்ணியம் எனும் கின்னுயிர் போயில்ை மண்ணும வானும் உயிர்களும் வாழுமோ? (4) இன்று வந்தில னே எனின் நாளேயே ஒன்றும் வந்துனே உன் னி உரைத்தசொல் பின்றும் என்றுண ாேல்பிழைத் தான் எனின் பொன்றும் தன்மை புகுந்தது போய் என்ருள். (5) ஒருவன் மாண்டனன் என்றுகொண்டு ஊழிவாழ் பெருகிலத்துப் பெறலரும் இன்னுயிர்க் கருவும் மாண்டறக் காணுதி யோகலே தருமம் யேலது இல்லெனும் தன்மையோய்? (6) இறக்கை யுஞ்சிலர் ஏகலும் மோகத்தால் பிறக்கை யும் கடன் என் அறுபின் பாசத்தை மறக்கை காண்மகனே! வலி ஆவது அதுறக்கை தானும் என் ருள்மனம் அாய்மையாள். (7) (கோசலைக் காய் பேசியுள்ள திே மொழிகளையும், நெறி முறைகளையும், அறிவு நலங்களையும், ஆன்ம கிலைகளேயும் இந்தப் பாசுரங்கள் மேன்மையா விளக்கியுள்ளன. உள்ளத்தின் உருக் கங்களும் உணர்ச்சித் திறங்களும் உரைகளில் தெளிவா ஒளிவிசி கிற்கின்றன. அரிய பெரிய கீர்மைகள் தெரிய நேர்ந்தன. து.ாப்மையான காப்மை அன்பு வாப்மை கோப்த்து வங் துள்ளமையால் உலக உள்ளங்களை உருக்கி உணர்வு நலங்களைப் பெருக்கி உயர் பெருக்ககைமைகளை விளைத்து வியன விளங்கி, மிளிர்கிறது. பிள்ளைப் பாசம் எல்லாரையும் உருக்குகிறது.) ایس