பக்கம்:புலவர் உலகம், கம்பன் கலை நிலை 15.pdf/47

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

7. இ ம ன் 5539. பரிதாபமாப்ச் சாக விரைந்தவனை இடையே தடுத்து கி.மத்தி இப்புனிதத் தாப் புத்தி போதித்தது வித்தக விவேகமாய் விளங்கி ன்ேறது. மனம் தூய்மையாள் என்ற த இவ்வுக்கமியின் சித்த சுத்தியை உப்த்து உணர்ந்து சீர்மை நீர்மைகளைத்தெளியகின்றது. மனம் து.ாயார்க்கு எச்சம் நன்ருகும். (குறள், 456) அாய உள்ளம் உடையவர்க்கு நல்ல பிள்ளைப் பேறு உண், டாம் என இது உணர்த்தியுள்ளது. பொப்யாமொழியின் இந்த உண்மைக்கு இப்புனிதத் தாப் இனிய சான்ருப் உள்ளாள். மனம் மாசு இன்மையே தருமம்: ஆகவே பெரிய புண்ணிய வதியாப் இத்தாப் சண்ணி யுள்ளமை எண்ணி யுனா வந்தது.”* தனது ஆசை மகன் பால் பாசம் மிகவுடையனப் ஆவியை விடத் துணிந்த பரதனை இடையே பற்றி கி.முத்தி அரிய பல அறிவு ாலங்களைக் கூறி இத்தேவி ஆறுதல் செப்தம் தேறுதல் இலகுப் அக்குலமகன் உளம் மிக வருக்தி உருகி உண்ங்தான். பரிவு நிலை. Թւհւ, பட்டத்த அரசி; யாரும் காணுதபடி அந்தப்புரத்தி லேயே மறைவாப் இருந்தவள்; இளைய மகன் கிலேமை தெரிந்த தும் கிலைகுலைந்து வெளியேறி வந்தாள்; பிள்ளையைப் பிடித்துக் கொண்டாள்; அவன் உள்ளம் தெளிய உறுதிமொழிகள் கூறி குள்; விதவைக் கோலத்தோடு வெள்ளைச் சேலை உடுத்தி விழுமிய கிலேயில் கின்று மதிநலம் கூறுகிற அப்புனிதத் தாயையும், தனி மிகுந்து சோகமாய்ச் சாக மூண்டு கிற்கும் மகனையும் நேரே கண்டவர் யாவரும் கெஞ்சம் உருகி செடி.து புலம்பிக் கொடிய துயரோடு கண்ணிர் சொரிந்து கதறி கின்றனர். பொருள் பொதிக்க மொழிகள்ை அருளோடு ஆர்வத்தாப் கூறி வரும்பொழுது மரியாதையாப் வணங்கிக் கேட்டு கின்ற ஜாகன் பின்பு பரிதாபமாப் அழுதான்; நேர்ந்துள்ள கிலைகளை எல்லாம் கினேந்து நெஞ்சம் கரைந்தான்; பின்பு தணிக்க தனது இ.அதிகிலேயை அ.முதியிட்டு அன்னேயிடம் உறுதியாப்உரைத்தான். பேரன்புடைய பெரிய காயை நோக்கிப் பெருக்தயரோடு பரதன் கூறியது பரிதாபமாப்ப் பெருகி வந்தது. சிங்தை கொக்க சைக்துள்ள கிலையை வார்த்தைகள் வார்த்துக் காட்டியுள்ளன.