7. இரா ம ன் 102.3
நோக்கிள்ை கிறையும் காணும் மாமையும் கவி னும் கொய் தில் போக்கினுள் வளேயும்போர்த்தாள்பொன்னிறப்பசலேமூழ்கிற்று ஆக்கினுள் அருங்கன் அப்புத் தானியை அமருள் ஆனது ஒக்கிய முருகன் வைவேல் ஓரிரண் டனேய கண்ணுள்.
(வேக சிங்தாமணி, 1291) அறுமுக ஒருவன்ஒர் பெறுமுறை இன்றியும் இறுமுறை காணும் இயல்பினின் அன்றே அஞ்சுடர் நெடுவேல் ஒன்றுகின் முகத்துச் செங்கடை மழைக்கண் இரண்டா ஈத்தது. (சிலப்பதிகாாம், 2)
பதுமை, கண்ணகி என்னும் மங்கையர் இருவருடைய கண் களைக் குறித்து வந்திருக்கும் இவை ஈண்டு எண்ணக்கக்கன. முருகன் ஒரு வேல் இருவிழிகளாய் மருவி கின்றது என்றது அவற்றின் பெருமிக நிலை தெரிய வங்கது
ஆக்கிய மதுகையான் என்றது கேகவலி, மனவலி, புக்கிவவி முதலியவற்றில்சிறந்தவன் என்றவாறு. மதுகை = வன்மை,அறிவு.
‘’ வான் உயர் மதுகை வாட்டும் வார்சிலேக் காமன் ஆகும்
(சிங்தாமணி) இதில், மதுகை உணர்த்தி கிற்கும் பொருளை அறிக. படைக்கலப் பயிற்சியால் உடலையும், கலைப் பயிற்சியால் அறிவையும் விருத்திசெய்து வியனிலையில் வைத்திருக்கும் நயன் அறிய ஆக்கிய ’’
FIN ன்றார்.
பிறரால் ஆகாக காரியங்களையும் ஆக்கி யருள வல்லவன் என்பதையும் நோக்க வந்தது.
இக் ககைய பெருவீரனும் உலேமெழுகுபோல் சீகை விழி
கி யே #1 on T முருகி கின்றான் இT ன்பதாம். ஆகவே அவளது அமுகமைதி அதிசய கிலேயினது என்பது தெளிவாயது.
தன் நோக்கால் மயக்கி இராமனே கிலைகுலைக்கிருக்கின்றாள் ஆதலால் சீதை இங்கே தாக்கணங்கு என கின்றாள். அதிகு குடி கொண்ட மோகினித் தெய்வத்திற்குக் காக்கணங்கு என்று 1 ம்
நோக்கினுள் கோக்கெதிர் நோக்குதல் தாக்கணங்கு தானேக்கொண் டன்ன துடைத்து. (குறள், 1082)
நோக்கிய நோக்கு என முன்வந்துள்ள நம் கவி இக்க அரு ாக் கிருக்குறளை நோக்கி வந்துள்ளது. உண்மையை துனித்து
“ாக்கிக் கொள்க.
