1790 கம்பன் கலை நிலை காளமேகம் இராமனது கிரு உருவம் பலபடியாக வருணிக்கப் பட்டு வருகின்றது. இங்கே யன் கிறைந்துள்ள வியன் அறிய வங்கது. சிவக்க திருமேனியளான சிகைக்குப் பவளக்கொடி உ வ ை பாபது . அரிய கரு மேகக் கில் இனிய பவள வல்லி புல்லி இருக்கது போல் இம் மெல்லியல் கன் கொழுகனே மேவியிருக்காள். கோளைக் கழுவிக் கொண்டாள் என்றமையால் பின்புறம் போய்ப் பாய்ந்து பிடிக் கிருக்கின் முள் எ ன் கெரிகின்றது. குவவு = கிானடு உருண்டிருக்கும் சகவு. வெற்றிக் கிரு விற் றிருக்கும் அக் கிண்டோ ைஇக்கிரு பற்றிக்கொள்ளவே பயம் கொலைக்து போயது. உரிய வன ஆ கழுவி உயிர் உவக் துள்ளாள். ஆகா வின் அமைவு ஆர்வம் மீதுார்க் கது. கன த அருமை மனைவி சன்மேல் மறகி வந்து விழவே அவளை உரிமையுடன் கழுவிக்கொண்டு அாக்கியை இவ்விான் வெகுண்டு நோக்கின்ை. இதுவரையும் பரிகாச நிலையில் உல் லாசமாய்ப் பேசிக்கொண்டிருக் சவன் .ெண்டாட்டிக்கு அல்லல் கோவே உள்ளம் வெறுக் கான் அரிய உரிமையில் கை வைக்கவே உயிர் உயர் வேகனை அடைந்தது. இதுகாறும் அவளோடு வினை யாட்டாகப் பேச நேர்ந்தது. பெரிதும் கவ.று என்று மறுகி
- விளையாட்டு என்றலும் விளைவன ைேமயே ஆம்' தியவர்களே ாடு விளையாட் டாகச் சிறி ஆ. .ேசினும் அகல்ை கொடி ய திமையே விஃ யம் எ ன உ%ாங்கி- ச் ச லால் கான் செய் கதை நினைக்கு இாங்கியுள்ளமை விளங்கி கின்றது.
அரி ய பண் ைெடய பெரிய உ ள் ம் ஆதலால் நர்ந்த குறையை ட ன ஒர்க்க தி h ங் கி. க. இங்கனம் கவன் றவன் அவஃாக் கடுக் து கோக்கி, "இனிமேல் இங்கே கில்லாதே, வெளியே ஒடி ப் ோ ' என்று வெகுண்டு மொழித்தான். அவள் அசையாமல் கின் ருள். "இளையவன் புனியும் கங்கை விரைவின் என்று இவ்வா. வேகமாய் வெருட்டின்ை. ன் கம்பி கண் டால் உன்னைக் கொன் கொலைப்பான் : விாைவில் ஒடி ப்டோய்
