பக்கம்:புலவர் உலகம், கம்பன் கலை நிலை 5.pdf/169

7. இ ரா ம ன் - 1821 உமைகளில் பாய்ந்து வெளிவருகின்றன. காமத்துயாால் கலங்கி அயர்பவள் சேமத்துறையை விழைந்து உழல்கின்ருள் புவனம் அனைத்தையும் ஒருதன் பூங்கணையால் உயிர்வாங்கும் அவனும் உனக்கு இளேயானே? இவனே போல் அருள் இலளுல். இராமனை நோக்கி அாக்கி இங்கனம் உருக்கமாக வினவி பிருக்கிருள். மதனவிதனத்தால் அவள் மறுகியிருக்கும் நிலை மொழிகள் தோறும் வெளியாய் விழிகள் தெரிய வருகின்றது. ட உயிர் வாங்கும் என்ற கல்ை காமவேதனையால் ஆவி அல قس மந்துள்ள அவளது .அவலக் கவலை அறியலாகும். தனது அனுப . வத்தை உலகத்தோடு இணைத்துப் பிணைத்தாள்.' அவன் என்றது மன்மதனே. இவன் என்றது இலக்குவனே. " தெய்வத்தேசுடன் மிளிர்கின்ற ஒ தரும மூர்த்தியே! மன்மதனும் உனக்குக் கம்பியா ? இந்த இளையவனைப் போலவே பாதும் இாங்காமல் எதும் இளையாமல் எனக்கு ஒயா வேதனை !” என்று அயர் வுரையாடினள். யாய்த் துயர் புரிகின்ருனே இவன் புறத்தே உடலுறுப்பைக் கொய்து தொலைத்தான் ; அவன் அகத்தே உயிரை வாங்குகின்ருன். என் உடலுயிர்களுக்கு எமன்களாய் தும் இளையவர் வளையலாயினர் என உளையலாயினுள். இந்த இரண்டு கம்பிகளையும் அதட்டி அடக்கி என்ன ே காத்தருளவேண்டும் என்பது கருத்து. ' உருவப்பொலிவும் பருவ அழகும் அருமையாக மருவி யிருந்தும் பெண்பால் என்று என்பால் இாங்கி அருள் புரிய வில்லையே! தம்பிகளைப் போலவே யுேம் வம்பு செய்து வருகின் முயே! நம்பியே! உன்னையே நான் கம்பியுள்ளேன்; அன்பு செய் கருள்க' என அவ்வம்பி வெம்பி வெய்துயிர்த்து வாதாடுகின்ருள். - சிவன் முதலிய கால்வாை ஒத்துள்ள ஒருவன் மூவர் துணை அருடன் பிறந்தான் ; இங்கே கால்வர் என நேர்ந்தான். ெ காமனும் தனக்குத் தம்பி என்னும்படி இராமன் அழகு மகு "ாதும் காணுமல் பன்னிப்பன்னிக் காதல் புரிந்து மேலும் !L!) க்து விளங்குகின்ருன் ; அவன் எ கிரே அவமானமான அவ அம் கோகலுழந்து எதமாய் வாது பேசுகின்ருள்.