7. இ | ம ன் 1687 தொலைந்தனர்; பாவிகளாகிய ைெருப்பு அவிக்கு படப் புண்ணிய மழை சாக்க காளமேகம் வந்தது எனக் கருதி உருகிக் களித்து வந்தார். இங்கனம் வந்தவர் இராமனேக் கண்டவுடனே ஆன ங் சக் கண்ணிர் சொரிந்து டி வசமாய் கிருைர். அவ்வாறு கின றவரை இராமன் அடி பணிக்க கொழுதான். அவச கெழு ககைமை மீதார்ந்து அழுக கண்ணாய்த் தழுவி மகிழ்ந்தார். ஞான சீலரும் மானவி லும் மருவி நின்ற காட்சி இவ்வாறு மாட்சி மிகுந்துள்ளது. முனிவர் கருதி வந்த காக உறுதி செய் துள்ள உசைகள் பாத்துவ கிலைகளை விளக்கி அப்பாம்பொருள் இங்கே இயக்க மீதார்த்து இறங்கி வந்துள்ள எளிய சீர்மைகளையும் அரியகரும வுரிமைகளையும் குறிப்பாகக் காட்டி நிற்கின்றன. “Q # - = o க ծ ! - so = H - * * * வத்திறல் அக்கர் விடவேர் முகல அ.மு.ப.பான வக்தனன் (முனிவர் இக்கவாறு சிக்கன செய்து வத்திருக்கிருர், அாக் கர் மரபு அடியோடு அழிய இவ்வாவு வந்தது என் மது அவரது –7 யோகக் காட்சியை உ னர்த் தி கின்றது." (கொடி ய நஞ்சாய் உலகிற்கு நெடிய துயங்களை விளைத்து வந்துள்ளமையால விடவேர் . ன்ருர். விடம் என்ற குறிப்பால் , கொலைக்கொழிலும் புலைச் செயலும் மண்டி - வணிககு அச் - A கல் உன. ல, கும்.) |
- C. பிறர்க்குக் துயரம் செய்பவர் யாவாலும் வெறுக்கப்பட்டுப்1
பாவிகளாய்த் தேவகோபத்திற்கு ஆளாவார் என்பது இங்கே 'அவிய வந்தது. . அாக்கர் குடியை முழு தும் கருவறுக்க வில்லும் கையுமாய் - మూr மூர்க்கி வருகின்றது என்றமையால் இவனது க்துவ == சீர்மையும் பரிபாலன நேர்மையும் தெரியலாகும். கவசி கருதி தாகக் (குறித்தன எல்லாம் கூர்ந்து ஒர்ந்து சிக்கிக்கற்பாலன. ఇ = " கம் காதை நாயகனை நம் கவி கருதித் துதித்து உருகிவரு .ருமங்கள் உணரும் தோறும் உவகைசாது வருகின்றன' مجه جو சத்தை விளை துத் தீமையின் உச்ச நிலையில் அவர் இங்கியிருக் H
