7. இ 1 . என் 1697 பொருதிறலில் எ வரும் ஒப்பில்லாமல் பொருவரு நிலையில் மருவியுள்ள இரு வ ரும் உருவ கிலையில் மட்டும் ஒருவனே ஒத்து கின்றனர். அ. ச.கிருவினர் எ ன் லும் வரிசைகள் விளங்கின. சக்கரவர்க்கிக் கிருமக்களை இங்கனம் ஒக்க நோக்கி உவந்து நின்ற அவன் பின்பு பக்கம் நெருங்கி நீங்கள் யார்? ' என்று பேர் விவரங்களை வினவினன். வினவ வே, இவ் விர மக்கள் உண் மையை உ ை க் காா வனைகழல் தயரதன் மைந்தர் யாம் என இச் சுங் கார் இவ் வா.து சா திர் வழியானிடம் பதில் மொழி பகர்ந்தார். இப்படித் தடை யாதும் இன்றி விடை கூறியதைக் கவி கயந்து பாராட்டி வியந்து கொண்டுள்ளார். 'மெய்மை அல்லது, புனே மலர்த் தாவர் புகல்கிலாமையால்" இங்ங்ணம் புகல நேர்க் கார் எனக் கவி கவலை கூர்ந்திருப்பதை இதில் அதிசயமாய்க் கூர்ந்து கண்டு அகம் திகைக் கன்ருேம். ի _ - ன்சினர் : - -- - - - - + = நேர்மையான நெஞ்சினர் ; மாருக ஒன யம மறைதது.ப பேசத் தெரியாது; ஆதலால் உள்ளகை உள்ள படியே சொல்லி விடடனர் என்னும் குறிப்பு இகன உள்ளே உறைந்திருக்கின்றது சடாயுவைக் கண்ட பொழுது இக் குமார்கள் மிகவும் சத் தேகம் கொண்டனர்; உன்னம் வியாதனிடம் அல்லல் அடைக் அளளமையால் வனத்தில் எதிர்ப் படுகின்றவ ைமிக்க கவனமாக கினைத்து வருகினறனர். .ெ ரிய வை வடிவமா யுள்ள அவ் விசித்திய வுருவைப பாாதக வுட ன்ன தகை கதாா, மாய அாக கனே? தீய அசுரகுே கொடிய பூகமோ நெடிய தேவனே? யாதோ இவ் வடிவில் வந்துள்ளது' என எண்ணினர்; எண்ணி இவம் கிண்ணிய வீரர் ஆகலால் நீங்கு புரிய கேரின் பாங்கு அணுகுமுன் ஒரே பகழியால் ஒழித்து விடலாம் என ஊக்கி --- : - - -- Th - * - - வகாா அவ்வாறு மாறுபாடு மனடி விறு கொண்டு வந்தவர் "_,*芭 - - - * - - - அவன் கோடைத்து கேட்கவே வேறு ஒன.தும் கூருமல் ஊரையும்
- ti - * o - - பேயையும் உண்மையாக உ ை து கின் ருர்.
காட்டிலே யாதொரு கிலைமையும் கெரியாத அயலானிடம் கம்மை இயல்பாகக் காட்டியது இவயது கெஞ்சின் கிலேமையையும் வஞ்சமின்மையையும் வாய்மையையும் வெளிப் படுத்தி கின்றது. 2.13
