பக்கம்:புலவர் உலகம், கம்பன் கலை நிலை 5.pdf/52

2アté உடலிய னடுக்கு உய ஒன அன 1704. கம்பன் கலை நிலை மருவினிய குணத்தவரை இருசி, மகால் உறத்தழுவி மகக ! உரியகடன் வினே யேற்கும் உதவுவி பிரியவும்தான் பிரியாதே இனி,திரு கும உடற்பொ,ை பயா ம ப ரைப து எரியதனில இன்றே |க் கிற வே ன ல இத்துயரம மறவேன் முன். ( 3 ) (சடாயு காண்படவம்) - - t - - - தனது குல மரபையும், க ச த ைேடு தான் கொண்டுள்ள நட்புரிமையையும் சடாயு இங்கனம் உ ைகததைக் கேட்டு இாம லட்சுமணர் இரு வருப கெஞ்சம கரைந்து கண்ணிர் சோ உருகி கின்றனர். இறந்து மறைந்து போன த தை மீண்டு நே ாே வந்தது போலவே அவனேக கண்டு மகிழ்க் சார் அனபும் துன்பமும அவர் உளளத்தில் மண்டி எழுந்தன. முறை முறையின் கிறை மலர்க்கண் மொய்க்க போர் என்றமையால பரிவும்தாந்து துககுமபர் உருகி என்ற கிலே உணய லாகும். தமது அருமைத் தங்கையன ஆவி என வன்தமை யால் இவனே உரிமைத் தந்தையாகப் பவித்து உள்ளம் உருகிஞர். பெறற தந்தையின பிரிவை கினைத்து பெரு துன்பமாய் மறு கினர்; உமற தங்கையின வாவை யுனாக, உளளம கிளர்ந்து உவக்கார் ஆதலால அலலலும் ஆர்வமும ஏககால கதில ஒருங்கே இவர் அடைய நோக்கா, o * அன்புருகு சிந்தையாய் இங்கனம் ஆா வம கனிந்து நிறை TTTT TJAa TT T TTTTTT AAA AAAA AAAA TS AAAA AAAA SAAAAAAASAAAATTT மககாள' என் தமபியைப பிரிகஅ இனி ,ான இங்கு இல் ;ை இப்பொழுதே எரியல் விழுகது இறந்து போவேன; உங்கள் கையால கருமக்கடன்னச் செயது விடுங்கள' எனறு கணணிர் ததும்ப மொழி தான். இவ்வுமையைக் கேட்டதும் இாமன் அலறி அழுதான உம்ம தங்தையை இழக்தி, பெம்மகாயைப் பிரித்து, யாதொரு பற்றும இனறி அனாதைகளாயக காட்டுக்கு வந்துள மீளம்; உன்னேக கண்டு உள்ளம் தெளிந்து உவகை மிக் கொண்டோம்; பெறறதாகையாகவே பேணி மகிழ்ந்தோம்;