7. இ ரா ம ன் 1715 பூசணமாய் முடிச்சிசாக காலியற்ற இவளே தன் தாலியை அறுத்தாள் என்ற மண்டோதரி முடிவில் துடித்துப் புலம்பி டி.கு:ஒருள். கதை முடிவுக்குப் பூரண காணமாயினுள். தன் குல முழுதும் காசம் அடையும் டி இவளது காம ஆசை ரீச கிலேயமாய் கெடித நீண்டுள்ளது. கண்டு களித்துக் கருதி நின்றது. இராமனைக் கண்டதும் இவள் பெருங்களிகொண்டு பேராவல் மண்டி ஆசாக மோகமாய் அவாவி கின்ருள். அந்தக் استانه-gم கனது உருவ நலன்களை வியந்து உள்ளம் உருகிள்ை. பருவ எழி லைப் பருகிக் களித்து மறுெ மயங்கிள்ை. இதுவரையும் காணுக அம்புக் காட்சியில் ஆழ்ந்து இவளது கண்ணும் மனமும் களி பாட்டம் ஆடின. அதிசய அமுகய்ைப் புதிய நிலையில் வந்துள்ள இவன் யாரோ ? என்று பேராசை மீதுர்த்து ஆராய நேர்ந்தாள். கந்தருவர் முதலிய அழகிய அக்காவாசிகள் யாவரையும் சிந்தனை செய்து தியங்கி மயங்கிள்ை. இவள் எண்ணி மயங்கிய வண் ணங்களையெல்லாம் அயலே கண்டு இயல் காண வருகின்ருேம். சிங்தையின் உறைபவர்க்கு உருவம் தீர்ந்த கால்: இந்திரற்கு ஆயிர நயனம், ஈசற்கு 2 24.5 முந்திய மலர்க் கணுேர் மூன்று நான்குதோள் உந்தியின் உலகளி தோற்கு என்று உன்னுவாள். (1)
- ற்றையஞ் சடையவன் கண் னிற் காய்தலால் இம்றவன் அன்றுதொட்டு இன்றுகாறும் கான் "3>ޟާޗޗޯ [ގޯகற்றவம் இயற்றிஅவ் அருங்கன் கல்லுருப் f : பெற்றனனும்எனப் பெயர்த்தும் எண் ணுவாள். (2)
வில்மலை வல்லவன் வீரத் தோளொடும் கல்மலை நிகர்க்கில; கரிை த லேத்தின் 2 ア今-む。 கல்மலே யல்லது நாம மேருவும் பொன்மலை ஆதால் ெ ாவ லாதென் 1ாள். (3)
- சிகன்ேறு ஒளிருமி அழகன் நான் மு.கா:
பொதியவிழ் கால பூவை ஒப்பதோ 2 アイ8 *திர்மதி யாமானின .கள் கேயும் அம் மகிஎ னின் மகிக்கும்ஒர் மறு |ைண்டு என்டரால். (4)
