7. இ ரா ம ன் 2201.
சரி, கிகழ்வில் உறுதி உண்மைகளை உணர்த்தி வருவது _ உள் ளப் பண்பை நன்கு வெளிப் படுத்தி வருகின்றது.
கந்தருவகானம்.
சாம் ங்ேத்ெ தேவய்ை கின்ற அவன் இமாமனேக் கொழுது -ே -ழுவலன்புடன் புகழ்த்து துதித்தான். அவனுடைய -A) மொழிகள் கக் கருவ கான மாய் வந்திருக்கின்றன. பத்தி o பாவசய்ைக் து கித்திருக்கின்ற அல் அசைகளில் அரியMou'w( _ பொருள்கள் ஒளி வீசி கிற்கின்றன. வேத தேமாய்ப் அகனகள் பொலிங்து கிே கலங்கள் மலிந்து தெய்வ மனம் _i - கிகழ்கின்றன. ஆன்ற அன்புரிமையில் தோன் வியன அப சில வருகின்றன.
ான்றவைே? எப் பொருளும் எல்லேதிர் நல்லறத்தின்
றவனே? தேவர் தவத்தின் தனிப் பயளுே?
ா/ன் கவடாப் முளேத்து எழுங்த மூலமோ?
கான்றி இருவினையேன் சாபத் திடர் துடைத்தாய்! (1)
புலமே இல்லா முதல்வனே! நீ முயலும்
.ே யார்க்கும் தெரிவரிய கொள்கைத்தால்; ஆலாே? ஆலின் அடையோ அடைகிடங்த ாலைே? ஆதிப் பரனே? பகராயே! (2)
காா பார்க்கும் காணப் படுபொருட்கும் கண் ஆகிப் பு ைபாப்போல் கிற்றியால் யாதொன்றும் பூணு தாய் ா பால் உலகை வயிற்றாெளித்து வாங்குதியால்
ஆா பாலோ ? பெண் பாலோ ? அப்பாலோ ? எப்பாலோ ?
ை மனும் ஆதிப் பரமனும் ே
w - ம | ய :ெ ாருளுக்கு அப்பால் உண்டாயினும் so க டர்ப்பிழம்பு [s என்று சொல்லுகின்ற வ, 1/றை செய்தால் வெள்.காரோ வேறுள்ளார். (4)
_ா ைெசயும் திண் சுவரா ஏமுேம் கிலே வகுத்த
அா பெருங்கோயிற் கெல்லாம் அழகுடைய
பாடலங்கள் மூன்றின்மேல் என்றும் மலராத
/ா மிக மொட்டின் பொகுட்டே பு ை அம்மா! (5)
7
