1. இ | ம ன் 2339
அவனே வெல்ல முடியுமா? : ன்னம் ஐயம் அவன் உள்ளத்தை வாட்டியது. வெளியே ஒன்றும் காட்டாமல் இயா மன வணங்கி, ‘என் குலத்கலரோடு சிறிது ஆ. சிலாகித்து வருகிறேன்; விடை அருள வேண்டும்’ என்று பரிவுடன் வேண்டி குன். சென்று a /** என் - லுப்பி விட்டு இவ் வென் மி விான் வி பண் யிருத்தான். அக்த இருப்பு வியக்குவிப்பாய் விளங்கி கின்றது.
சுக்கிரீவன் ஆலோசி த்தது.
வாலியிலுடைய உடல் வலிகையும் அடலாண்மைகளையும் அதிசய கிலேகளையும் சேசே அனுபவித்து அறிந்தவன் ஆதலால் அவன் இருக்கும் இடத்தை அணுகுதற்குச் சக்கிரீவன் மிகவும் அஞ்சின்ை. துணேயாய் வத்து வாய்த்துள்ள இராமன் பெரிய போர் விான் ஆயினும் அன்ை எதிாே கேரே சென் று வென்று மீள முடியுமா?.என்.று கேடிது சின்தித்து நெஞ்சம் கிகைத்தான். கிலை தெரியாமல் போனுல் அனைவரும் அடியோடு கொலையுண்டு அழித்து போக சேருமே! என்று அவலம் மிக வுடையகுய்க் a கவலை அடைக்கான். அனுமான் லேன் முதலிய துணைவர்கள் பலரோடு கனியே போயிருந்து கிலேமையை ஆாாய்க்தான்.
அனுமான் ே தற்றியது.
மதிகலம் வாய்ந்த வானோர்கள் பலரும் குழுமியிருந்த அந்தக் கூட்டத்தில் சுக்கிரீவன் கனது எண்ணத்தை யாதும் சொல்லா மல் அவர்க்ளுடைய கருத்தைக் குறித்து வினவிஞன்: ‘வந்துள்ள வில்லாளியை கம்பிப் பொல்லாத லாலி மேல் செல்லலாமா? அல் லது போகாமல் கின்று விடுவது நல்லதா? இந்த இாண்டுள் ஒன்றை தன்மூக யோசித்த உறுதியாகத் துணித்து ஒரு முகமாய் நீங்கள் சொல்ல வேண்டும்’ என்று அாசன் சொல்லவே எல்லா கும் அனுமான் முகத்தைப் பார்த்தாள். தாங்கள் என்ன சொல்லு கிறீர்களோ அதுவே எங்கள் எல்லாகுடைய முடிவான உள்ளக் கருத்தாம் என்னும் குறிப்பை அப் பார்வையால் அவர் குறிப் பிக்கவே அனுமான் சுக்கிரீவனே சோக்கி இனிது கூறினன். மன் ைதுடைய மன நிலையை உன்னி உணர்த்து அம் மதிமசன் பேசிய அதி நயமான இன்னுணைகள்.அவலே வருகின்றன.
