7. இ ரா ம ன் 212?
அலமால்களைக் கண்டு அவை உரு.ெ அழுவன போல் கிலவி கின்றன.
கானமும் மலேயும் எல்லாம் கண்னிைன் ர்ே உகுக்கும். என்னும் இது கவி கண்ணிர் சொரிக் த எழுதியுள்ள கைக் காட்டி யுள்ளது. அரச குல மக்கள், புனித கெஞ்சினர், கரும குண சீலர்; இவர்க்கு இப்படிக் துயாம் சேர்க்கதே’ என்று யாவும் இாங்கி அழு திருக்கின்றன. அசங்களும் இவர்பால் பரிவுகொண்டு உருகியுள்ளமையால் இவரது ஆன்ம நீர்மையும் அதிசய கிலைமை களும் அறிய வங்தன.
மைக் கர் இருவரும் இாவில் அங்கு மறுகி யிருந்த நிலைகள் அறிவு கிலை கடந்து அவலம் மிக அடைந்து கவலைகள் கிறைந்தன. மானமும், சினமும், தாதை மரணமும், மைக்தர் சிங்தை ஞானமும், துயரும், தம்முள் மலே என கலிங்.த.
உயிரினுடைய துபாப் போாாட்டங்களை இவ் வுரைகளில் ஊன்றி கோக்.ெ உணர்ங் த அயர்ன்ெருேம். பஞ்ச பூ சுங்கள் போல் ஐந்து உருவங்கள் நெஞ்சள் நீண்டு கெடிது மூண்டு கடிது விரைந்து கடும் பாடாய்க் கொடும் போர் புரிந்திருக்கின்றன.
மானம்.
தன் மனேவியை அயலான் வலிக் து எடுத்துக்கொண்டு போயி ருக்கலால் அது கொடிய அவமானமாய் இவ் விசனுடைய உள் ளத்தைத் தபிக்கிருக்கிறது. வடுப்படாக குடிப்பிறப்பினர் அடுக்க பழியை தினங் த துடிக் கிருக்கின்றனர். மானம் இமுத்து உயிர் வாழ்வது ஈனம் என எண்ணும் இயல்பினர் ஆகலின் ஊனம் உறவே உள்ளங்கள் கொதித்தன. உணர்வுகள் பதைத்தன.
சினம். தமக்குக் கொடிய அவமான க்கையும் கெடிய துன்பத் ைகயும், கடிது விளைத் துப் போயுள்ள அவ்வெய்யவனே அடியோடு அழித்து ஒழிக்க வேண்டும் என்னும் வெகுளி கழித்து மூண்டு துடியசய் ண்ேடிருக்கின்றது. சினத்துடிப்பு மனத்தை ன சித்துளது.
தாதை மரணம். முதிர்க்க வயதில் கன்னம் தனியே எ கிர்ந்து போாாடிக் தமக்காக உயிாை இழக்கிருத்தலால் அக்கக் கங்கையின் மச
