பக்கம்:புலவர் உலகம், கம்பன் கலை நிலை 8.pdf/233

7. இ ரா ம ன். 3037 வைய மூண்டனர்: 'உள்ளம் இாங்காத பொல்லாத மாயக் கள்ளி இவள்; இவளேக் கொல்லுங்கள்; மெல்லுங்கள்; அடியுங்கள்; பிடி யுங்கள்; கலையைத் திருகுங்கள்; குலையைப் பிடுங்குங்கள்; கமக்குக் கொலையை விளேக்க வந்த பழிகாரி' என இவ்வாறு வெவ்வுாைக ளாடி வெகுண்டு சூழ்ந்தனர்; சூழவே திரிசடை அனேவரையும் அதட்டி விலக்கினுள். எல்லாரும் ஒதுங்கிப் போயினர். அதன் பின் அக் குலமகள் இத் தலைமகளுக்கு ஆறுதல் பல கூறி ஆற்றி பருளிள்ை. அன்பு மொழிகள் ஆகம வ புரிந்தன. பின்பு நிகழ்ந்தது. இராவணன் வக்த வாதாடிப் போன பின்பு அாக்கிகள் எல். லாரும் அயர்ன்து உறங்கினர். இனி சடையும் கண் அயர்த்தாள். அனைவரும் அங்கனம் மயங்கி உறங்கும்படி அனுமான் ஒர் மத்தி ாம் புரிக்கான். அவனது விஞ்சை வினையால் யாவரும் துஞ்சினர் போலத் துயில தேர்ந்தனர். சீதை தனியே துனியாய் இருத்தாள். மன வேதனே மிகுந்தது. என்ன பிழைப்பு என்ன இருப்பு என எண்ணி எண்ணி கொங் தாள். கண்ணிர் வார்ந்தது; தனது அரு மை நாயகனேக் கருகிக் கருதி உள்ளம் உருகி மறுைெள். அன்று இக் குலமகள் உருகி ம. கிய கிலேகளுள் சில அயலே வருகின்றன. கருமேகம் நெடுங்கடல் கார் அனையான் தருமே தனியேன் எனது ஆருயிர்தான்? உருமே றுற பூம் வெஞ்சிலை நாண் ஒலி தான் வருமே உரையாய் வலியார் வலியே! (1) கல்லா மதியே! கதிர் வாள் கிலவே! செல்லா இரவே! சிறுகா இருளே ! எல்லாம் எனேயே முனிவீர் கினை யா வில்லாளனை யாதும் விளித்திலிரோ? (2) கழல்வீச உலாய்வரு வாடை தழி இ அழல்விர் எனது ஆவி அறிந்திலிாோ? கிழல்வீரை யனருடன் ர்ே நெடுநாள் உழல்விர் கொடியிர் உரை யா டி லிரோ? (3) வாரா தொழியான் எனும் வண் ைமயில்ை ஒராயிர கோடி இடர்க்கு உடையேன் தீரா ஒருநாள் வலி சேவகனே நாராயணனே கணிகர் யகனே! (4)