பக்கம்:புலவர் உலகம், கம்பன் கலை நிலை 8.pdf/272

HᏓ )7 Ᏺ கம்பன் கலை நிலை மையால் உயிரே போய்ப் பாகவிக்கும் உடலே போல் காடும் மலையம் கடுகியலைந்து ம.மு.கி யுழன் உள்ள அந்த உயிர்க் அடிப்பு களை வெறும் உமைகளால் உாைக்க இயலாது எனச் சுருக்கி முடி த்தான். ஆண்டவன் காணுமல் அலமத்து உருகி கிம் கும் கிரு வுருவை அடியேன் கண்டேன்; முடிவுகளை முடிவாக அறிக்தேன் என்று. கெடிது மொழிக் தான். தேண்டிகேர் கண்டேன் வாழி திேலன் எங்கோன் ஆகம் பூண்டமெய் உயிரே போகப் பொய் உயிர் போல கின்ற ஆண்டகை நெஞ்சில் கின்றும் அகன்றிலை அழிவுண்டாமோ ஈண்டு.ே இருந்தாய் ஆண்டு அங்கு எவ் வுயிர் விடும் இ சமன்? துணை பிரிக்க பின் இராமன் இாருங்துள்ள கிலேமையைச் சீதையிடம் அனுமான் இங்கனம் கூறியுள்ளான்; இக்க அழகு மொழிகளை விழி கணிப்ப கோக்கி வியத்து சிக்கிக்கின்ருேம். உழு வலன்புடைய சனது நாயகன து உயிர்க் கிழமையை மொழிகள் தோறும் தெளிவாக்கி வருகிருன் , எ ல் வகையிலும் பிகாட்டி உ ய் வகை தெரிக்க உவத்துகொள்ள உண்கள் வி ைமுக்து வருகின்றன சீதை என்னும் பெயரோடு ைே.று ஒரு உருவமாக மருவி யிருப்பினும் அது இராமனுடைய உயிரே என உணர்க்கியிருக்கி முன். உரிமையுவகைகளை விளைத்து மொழிகள் விழுமிய கிலைகளில் ஒளி செய்து மிளிர்கின்றன. தன்னேப் பிரிக் த பின் உயிர் பிரிக்க உடல் ோல் தனது சாய கன் துயருழங்துள்ளகை உளம் கெனிய வெளி செய்தான். :பூண்ட மெய் உயிரே போகப் பொய் உயிர் போல கின்ற ஆண்ட கை' என இராமனே ஈண்டுக் காட்டியிருக்கும் காட்சியைக் கண் ஊன்றிக் காணுன்ெ ருேம் இக் கத் தேவியைப் பிரித்த பின் அக்க ஒவிய அழகன் உருக்குலைக்க உழன்று வருவகை இடங்கள் தோ மறும் உணர்ந்து வருகிருேம் டிரிய அன்புருவங்கள் கெசியகின்றன. அருமை மனைவியின் பிரிவு பரிதாப நிலையில் .ெ ருகியுள்ள மையை உருவகமாக்கி விளக்கின்ை. ஆவியும் கேவியும் பாவனே க்கு வந்தன. ஈருடலுள் ஒருயிர் நேர் மருவியுளது. பிரிவுத் துயரம் மாண வேதனையினும் கொடிய அதனை கெடிது ச.த்ெதி கக்க முடியாது. கே. பிரிக் கசன் என்ற போதே ஆவி பிரித்து போயிருக்கும்; அக்வன க் போகாமல் இதுவரை