இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
ஆள்காடு
பூப் படைத்த முல்லை.மனம் துகரு தற்குப்
புத்திளமைக் கr2ளயர்க்குத் துணிவே யில்லை !
மூப் படைத்து, முதல்துணையை யிழத்து, மீண்டும் முல்லைதனை மறுமணமாய்ப் புரிந்து கொள்ள
ய ர.ப் பறியாக் கவிஞன்போல் ஒருவன் வந்தான் !
யாது குறை ? .ெ சகுன் திறையப் பெற்றுள் ளானே ?
காப்பதற்கு வகையில்லாப் பெற்ளுேர், இந்தக்
கடுமணத்துக் கொப்பிவிட்டார் ; அழுதாள் முல்லை :
மணமகட்கு ப் பரிசாகப் .ெப சன்ன கைகள்
வழக்கி விழும் பட்டாடை யாவும் தந்து
மனமடலும் அச்சிட்டு ; வயதைக் காட்டும்
மண்டைக்குக் கருஞ்சாத்து தடவிக் கொண்டு ;
பணமலையில் மறைத்திருக்கும் கிழவன், இன்.யப்
பன்னிசில் குளித்திருத்தான் ! தா8ள எண்ணிப்
பிண மனையாள் வாழ்த்திகுந்தான், ஏழை யாகப்
பிறந்துவிட்ட கொடுமைதன எண்ணி, ஏங்கி !
62
