120
பெரியாரும் சமதர்மமும்
பெரியார் என்னும் தனிப்பட்ட தலைவரிடம் காட்டிய அந்த விவேக அணுகு முறையைப் பொதுமக்களைப் பாதிக்கும் கட்டாய இந்திப் பாட முறையில், கையாளவில்லை. முன் வைத்த காலைப் பின் வைப்பதில்லை என்று அரசு அடம் பிடித்தது. ஆக்கப் பணிகளுக்குப் பயன்படுத்தியிருக்க வேண்டிய ஆட்சி வாய்ப்பை, வம்பை வளர்ப்பதற்குப் பயன்படுத்தினார், முதல்வர் இராசகோபாலாச்சாரியார். இருபத்தேழு ஆண்டுகளுக்குப்,பிறகு, அவரே, இந்தி ஆட்சி மொழிக்கு எதிரான கிளர்ச்சிக்குத் தூபம் போட்டதை நினைவு படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.
சென்னை மாநிலப் பிரதமராக இருந்த போது, சின்னஞ்சிறு வயதினருக்கு மட்டும் இந்தியைக் கட்டாயப் பாடமாக்கியது இந்தியாவின் ஒருமைப் பாட்டை வளர்க்க என்று தம்பட்டம் அடித்தார்; மற்றவர்களைக் கொண்டும் அடிக்க செய்தார். ஆனால், இந்தி மட்டுமே ஆட்சி மொழியாகும் நிலை, நெருங்கிய போது கடுமையான எதிர்ப்பைத் தெரிவித்தார். இம்முரண்பாடுகளை எப்படி விளக்குவது?
முன்னே ஆர்வத்தில்—முன்னோடியாக விளங்க வேண்டுமென்னும் துடிப்பில், இந்தி பாடத்தைக் கட்டாயமாக்கினார். கால் நூற்றாண்டுக்குப் பிறகு, முதிர்ச்சியின் தெளிவால், இந்தியின் தனியாட்சியில் உள்ள தீங்கினை உணர்ந்தார் என்று விளக்கலாமா? அது இராசகோபாலாச்சாரியாரின் மதி நுட்பத்தைக் குறைத்து மதிப்பிடுவதாகும்.
கட்டாய இந்தியைப் படிக்க முயன்றால், பொதுமக்களின் குழந்தைகள் தேர்ச்சி பெற மாட்டார்கள். கல்விப் போட்டிக்கு வராமல், குலத் தொழில் செய்யப் போய் விடுவார்கள்; படிக்க மறுத்தால், தமிழர்கட்கும், வடஇந்தியர்களுக்குமிடையே கடுமையான கசப்பு ஏற்பட்டு விடும் என்று இராஜாஜி கணக்குப் போட்டிருக்க வேண்டும்.
சமதர்மவாதிகள், மொழிச் சிக்கல் பற்றி ஒன்று படாமல் பிரிந்து, காழ்ப்புணர்ச்சி கொண்டு, நின்றால், சமதர்மக் கொள்கை விரைந்து பரவாது என்று அந்த அறிவாளி நினைத்திருக்க வேண்டும். வரலாற்று நிகழ்ச்சிகள், அத்தகைய கோடுகளையே காட்டுகின்றன.
