இடைக்கால இந்திய அரசு
153
இதோ! மணலி கந்தசாமி!
“எங்கே? எங்கே? காட்டு: சுட்டுத் தள்ளுகிறோம். எங்கே, அந்த ஆள்? இந்த ஒரு ஆளுக்காக மாதம் எத்தனை ஆயிரம் ரூபாய் செலவழிக்கிறது? நிரபராதிகளை எல்லாம் அடித்து, எலும்பை முறிக்க வேண்டியதாயிருக்கே! காட்டு அவனை” என்று அதிகாரிகள் (அதாவது அகிம்சா ஆட்சி இயந்திரத்தின் சக்கரங்கள்) ஆத்திரத்துடன் கேட்கலாம். மந்திரிகள், ‘அகப்பட்டானா’ என்று பெருமூச்சு விடலாம்.
மணலி கந்தசாமி இருக்குமிடம் யாருக்குமே தெரியாது. காந்தி சோதிடருக்கும், சிவராம சோதிடருக்குமே தெரியாதென்றால், எனக்கு எப்படித் தெரியும்? கந்தசாமி எங்குமிருப்பார் பகவான் கிருஷ்ணனைப் போல! மந்திரிகள் வீட்டிலேயே, ப்யூனாக இருக்கலாம். போலீசார் வீட்டிலேயே, சமையற்காரனாக இருக்கலாம்; பணக்காரர் வீட்டிலேயே, தோட்டக்காரனா யிருக்கலாம். மாதம் 20,000 ரூபாய், 30,000 ரூபாய் சர்க்காருக்குத் தண்டச் செலவு வைக்கின்ற கந்தசாமியைப் பார்க்க வேண்டுமென்று, உங்களுக்கெல்லாம் ஆவலாயிருக்கிறதல்லவா? எனக்குக் கூட அப்படித்தான் இருக்கிறது!
“மணலி கந்தசாமி என்பவர் ஒரு கம்யூனிஸ்டாம். அவர் 2, 3 ஆண்டுகளாக அண்டர் கிரவுண்டில் (தலை மறைவாக) இருக்கிறாராம். அவரைத் தேடிப் பிடிப்பதற்காக, அதிகாரிகள் செய்கின்ற அட்டகாசம் உண்டே; எழுதினால், ஏட்டில் இடம் இருக்காது. தஞ்சை ஜில்லாவுக்கு நேரில் போய்ப் பார்த்தால்தான் தெரியும்.”
‘இதோ! மணலி கந்தசாமி! இந்த வைக்கோற்போரில் ஒளிந்திருக்கிறார்’ என்று தஞ்சை ஜில்லாவில் கூறி விட்டால் போதும், உடனே அதற்குத் தீ வைத்து விடுவார்கள் அதிகாரிகள்.
‘இதோ! இந்த எருமை மாட்டு வயிற்றுக்குள் இருக்கிறார் மணலி கந்தசாமி’ என்று யாரோ ஒரு சிறுவன் வேடிக்கைக்காகச் சொன்னால் போதும், டப்! டப்! டப்! டப்! துப்பாக்கிப் பிரயோகந்தான்.
உடனே அந்த எருமை மாடு சுட்டு வீழ்த்தப்பட்டு விடும். அதன் வயிற்றுக்குள்ளே, சோதனை நடக்கும்.
