சேலம் சிறைக் கொடுமைகள்
165
கண் மூடிக் கண் திறப்பதற்குள், நடந்த சிறைக் கொடுமை. 22 உயிர்களைக் குடித்தது. 103 பேர்கள் காயம் பட்டு அவதிப்பட்டார்கள்.
இக்கொடுமைகளைக் கண்டித்து, அடுத்து, அடுத்து எதிர்ப்புக் குரல் எழுப்பியவர் தந்தை பெரியார்; தொடர்ந்து கண்டித்து எழுதி, மக்கள் கவனத்தைக் கவர்ந்தது ‘விடுதலை’ நாளிதழ். அஞ்சாது, அயராது எழுதியவர் குத்தூசி குருசாமியார்.
சேலம் சிறைக் கொடுமையைக் கண்டித்து 15-2-1950 அன்று, ‘விடுதலை’ தலையங்கம் தீட்டியது. அதன் தலைப்பு என்ன? ‘இது வரையில் 22’ என்பதாம்.
அத்தலையங்கத்தைப் படியுங்கள்:
“சேலம் பலி 22 ஆகி விட்டது. காயம் பட்டவர்களில், இன்னும் எத்தனை பேர் அதிகார வெறிக்குப் பலியாகப் போகிறார்களோ, தெரியவில்லை. ரயில் விபத்தோ, பஸ் விபத்தோ ஏற்பட்டால், விபத்தில் மாண்ட உயிர்களின் பெயர்கள், உடனே வெளி வந்து விடுகின்றன. ஆனால், சேலம் பலிப் பட்டியல் மட்டும் வெளி வராத காரணம் தெரியவில்லை.
“தங்கள் கொள்கைக்காக, உயிர் விட்ட ஒப்பற்ற வீரர்களை, அதிகார வர்க்கம் மரக் கட்டைகளாகக் கருதி இருக்கிறதா? அல்லது, அவர்களும் மனிதர்கள், அவர்களுக்கும் குடும்பங்கள், உற்றார், உறவினர், நண்பர்கள் உண்டு என்று கருதியிருக்கிறதா? சவங்களைக் கூட, இவர்கள் கண்ணில் காட்டியதாகத் தெரியவில்லை.
“13-2-1950 திங்களன்று நாம் கேட்டுக் கொண்டபடியே, பொது விசாரணை நடத்துவதற்கு ஆட்சியாளர் ஏற்பாடு செய்திருப்பதாக அறிகிறோம். மகிழ்ச்சி: ஆனால், அந்த விசாரணைக் கமிட்டியில், கம்யூனிஸ்ட் இயக்கத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர் இருக்க வேண்டியது பொருத்தம். அதற்கு வசதி இல்லாத காரணத்தினால், அகில இந்திய தொழிற் சங்கக் காங்கிரசின் (ஏ ஐ.டி யு.சி.) தலைவரான தோழர் வி.சர்க்கரைச் செட்டியாராவது, அவசியம் இருந்தாக வேண்டும். இல்லையேல், வெறும் மாஜி சர்க்கார் உத்யோகஸ்தர்களின் விசாரணையிலும், தீர்ப்பிலும் பொது மக்களுக்குத் திருப்தியிருக்காது.
அது மட்டுமல்ல. விசாரணை முடியும் வரையில், இந்தப் படுகொலை சம்பந்தப்பட்ட ‘டயர்கள்’ (Dyers) சஸ்பெண்ட் செய்யப் பட வேண்டும். தங்கள் அதிகார எல்லையை மீறி வெறித்-
