காமராசர் முதல் அமைச்சரானார்
179
குலக் கல்வியைத் தொடர்ந்து நடத்துவதற்கு இடமளித்தால் மட்டுமே, தான் முதலமைச்சராக இருக்க இசைவதாகவும், இல்லாவிட்டால், வேறு முதல்வரைத் தேடிக் கொள்ளும்படியும் கூறி விட்டார்.
தன் சார்பில், திரு. சி. சுப்ரமணியத்தைச் சட்டமன்றக் கட்சித் தலைமைக்கு நிறுத்த முடிவு செய்திருப்பதாக, இராஜாஜி அறிவித்தார். அப்படியென்றால் பொருள் என்ன?
தன்னால் நடைமுறைப் படுத்த முடியாத குலக் கல்வித் திட்டத்தைத் தனது தளபதி சி. சுப்ரமணியத்தைக் கொண்டு, செயல் படுத்த முயல்வது தெளிவாயிற்று. அத்திட்டத்தைக் கை விட இசைகிற வேறு ஒருவரை தலைமைப் பதவிக்குத் தேடும் பொறுப்பு, காங்கிரசு சட்டமன்ற உறுப்பினர்களுக்கு ஏற்பட்டது. இவர் பெயரும், அவர் பெயரும் அடிபட்டது. இவருக்கு எவ்வளவு பேர்கள் வாக்களிப்பார்கள்? அவருக்கு எவ்வளவு பேர்கள் வாக்களிப்பார்கள்? இப்படிக் கணக்குப் போட்டுப் பார்த்தார்கள். டாக்டர் சுப்பராயன் போட்டியிட ஒப்புக் கொண்டால், வெற்றி வாய்ப்பு இருக்கலாமென்று தோன்றிற்று. டாக்டர் சுப்பராயனை வேண்டினார்கள். அவர் மறுத்து விட்டார். ஏன்? இராஜாஜியை எதிர்த்து வெற்றி பெற்றாலும், அவரும் அவரைச் சார்ந்தவர்களும் ஆள விட மாட்டார்கள் என்று அஞ்சினார்.
அந்நிலையில், காமராசர் போட்டியிட்டால்தான், இராஜாஜி குழுவை வென்று, குலக் கல்வித் திட்டத்தைத் தொலைக்க முடியும்; பொதுமக்களுடைய கல்விக்கு உதவ முடியும் என்பது புலனாயிற்று. காங்கிரசு அமைப்புப் பணிகளிலே மகிழ்ச்சி கொண்டிருந்த காமராசர், பதவிக் கால் கட்டுகளை ஏற்றுக் கொள்ள விரும்பவில்லை. அக்கால கட்டத்தில், காமராசர் அய்ந்தாறு முறை, குத்தூசி குருசாமியார் வீட்டிற்கு வந்து, அவரோடு இரகசியமாகப் பேசி, யூகம் வகுத்தார்.
அவர்கள் இருவருக்கிடையே ஏற்பட்ட நல்லெண்ணம், ஒருவரை ஒருவர் புரிந்து கொண்டமை, பெரியார் ஈ.வெ. ராமசாமி, காமராசரைக் கண்டு பேசத் துணையாயின.
காமராசர், காங்கிரசு சட்டமன்றக் கட்சியின் தலைவராக, பெரும்பான்மையான வாக்குகளால் தேர்ந்தெடுக்கப் பட்டார். வெற்றி வேளையிலும், காழ்ப்பு இல்லாது நடந்து கொண்ட
