102 பெரியார் மன்ருே
அவள் பொதுவாகச் சில கேள்விகள் கேட்டுப் பேச்வு * - -- * * - - -אליס முடிப்பள். எருதுகளில்லாமல் நான் நிலத்தை புழ முடியும்:
செய்யமுடியுமா? இக்கத் துணியை قانقاه
தங்கத்தைச்
, * ۱- شاه . . سر هم - سه ۱-گ تا ? ادامه ده அதைப பெற முடியும் இதைச சாலலும்போழுது, அவள் கட்டியுள்ள அழுக்குப் பிடிக்க கங்தையைக்கொட்டுக் காட்டுகின்ருள். அக்கோக்கிற்காகவே அக்கக் கைவம் அவள் கட்டிவந்துள்ளாள். கேட்டது கிடைத்து விட்டான் உவகையோடு அவள் பேசுகிருள். இன்றேல், பார்க்ல் வேண்டுமே! இன்னுெரு வன்சொற் பிரசங்கம் கொடன் - - - - - نة م விடுகிருள். இது மிகவும் உசத்த குரலில் கான் கடக்கும்.
அங்கு நியாயமான முறையிற் பேசுவதோடு கி.அத்தில் கொள்கிருள் என்று சொல்வது இயலாது. அ வ் வி : கவலையால் அவளுக்குத் துணக்கம் வருவதில்லை. இருந்தி கொண்டு, சுறுசுறுப்பாகப் பஞ்சு நாற்கக் தொடக்கி விடுவாள். வேளாளர் மனைவியாச் சற்கும் தாலே @á
யாவில் அதிகம்.”
மன்ருே எழுதிய மற்முெருகுறிப்பு இந்தியவணிகள்ை பொறுத்தது. அது பின் வருமாறு:- "கம்மைப்போலவே, இந்தியர்களும் வியாபார விற்பன்னர்கள். கடையை அடிக் கள் மறப்பதில்லை. மகமுள்பட எல்லா விஷயங்களிலுக் கடையைப் புகுக்கிவிடுகிருர்கள். யாத்திரீகர்கள் செல்லும் புண்ணிய பூமிகளெல்லாம் சாமான்களெல்லாம் விற்கும் க் கைகள். மகமும் வாணிகமும் இந்தியாவில் துணைக்கன் களாக வுள்ளன. ஒன்று மற்றென்ருேடு சோாது காணப் பட மாட்டாது. இக்கியாவின் உட்புறத்தில் ஐரோப்பிப் வணிகர் எவரும் நீண்டகாலம் தங்கி யிருக்க முடியாதி.
