பக்கம்:மறைமலையம் 15.pdf/229

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

196

❖ 15❖ மறைமலையம் - 15

னென்றும் தேறப்படும். ஆகையால் அறிவுக்குக் கோசர மாகாத இறைவன் அன்பாற் கரைந்து ருகித் தேம்பும் அன்பர் உணர்வுக்குக் கோசரமாய் அனுக் கிரகிப்பனாகலின் அவற்கு உருவமுண்டென்ப தொருதலையாம். இது

66

"இல்லாமுலைப்பாலுங் கண்ணீரு மேந்திழை பால்

நல்லாய் உளவாமா னீர்நிழல்போல்--இல்லா அருவாகி நின்றானை யாரறிவார்தானே யுருவாகித்தோன்றானேலுற்று"

என்னுஞ்சிவஞான போதத்திரு வாக்கானும்,

ఋతగుంసత్య పర బ్రహపురుషం కృష్న పింNళమ్ కృష్ణపింగళమ్ | ఊర్ధ్వరేతఁవిరూ పాక్షీ శంకరంనీలలోహితమ్|

என்னும் நரசிம்மதாபினியுபநிடதத்தானும்,

నమోహిరణ్యబాహ వేహిరణ్వనన్నా మహీరణ్యః రూపాయహిరణ్యపతయేం బి కాపతయ|

ఉమా పతయే పశుపతయేన మోనమః ॥

என்னும் மந்திரம் இறைவற்குப் பொன்வண்ணம் பொற்றேள் முதலியன கூறுதலானும், மண்டலபிராமணமும் இவ்வாறே

పంచవక్షం ఉమాసహాయంపీలకంక01

వక్త్రం

ప్రశాంతం ఆంగుష్టమాత్రపురుషః ||

என்று கூறுதலானும், கைவல்யோப நிடதம்

இதய

புண்டரீகத்தில் அங்குட்ட மாத்திரையனாய்த் தோஜோ மயனாய் வசிக்கும் பரமாத்மாவை உபாசிக்குமாறு கூறுதற் கெழுந்து

హృత్పుణడరీకంవిరజం ||

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:மறைமலையம்_15.pdf/229&oldid=1583286" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது