100
மறைமலையம் -6 *
இருவரும் : அப்படியே. தாங்கள் அரசனுடைய அருளைப் பெறப்போங்க.
(கொத்தவால் போகிறான்.)
முதற் காவலன் : அடே சானுகா! எசமான் போய் ரொம்ப நாளியாயிட்டே.
இரண்டாங் காவலன் : ஆமா, சமயம் பார்த்தல்லோ ராசாகிட்டப் போகணும்.
முதற் காவலன் : அடே சானுகா! இந்தப்பயலெ கொலை பண்ணுறதுக்கு எப்போ இவன்மேலே பூமாலை கட்டுவே னென்னு என்கை துடிக்குது. (செம்படவனைக் குறித்துக் காட்டுகிறான்.)
ஆ வன் : காரணமில்லாமே கொலைபண்
உங்களுக்கு ஞாயமல்லங்களே சாமி.
காலைபண்ணுறது
இரண்டாங் காவலன் : (பார்த்து) நம்ம எசமான், ராசா கிட்டே கட்டளெ பெத்துக்கிட்டுக் கையிலே ஒரு ஏடுவைச் சுக்கிட்டு இந்த வளியா வருராங்க. அடே! நீ களுகுக்கு ரையாப் போவே, அல்லாட்டி நாய்வாயைப் பாப்பே.
(கொத்தவால் வருகிறான்.) :
L
நீ
கொத்தவால் : ஏ சூசகா! இந்த வலைஞனை விட்டுவிடு; இந்தக் கணையாழி இவனாற் கைக்கொள்ளப்பட்ட வகை முற்றும் மெய்தான்.
சூசகன் : தாங்கள் சொல்லுறபடியே.
இரண்டாங் காவலன் : இவன் எமப்பட்டணம் போயித் திரும்பி வந்திருக்கிறான். (செம்படவனைக் கட்டவிழ்த்து விடுகின்றான்.)
வலைஞன் : (கொத்தவாலை வணங்கி) சாமீ! என் உயிரு உங்களதுதான்.
கொத்தவால் : இதோ அரசன், கணையாழிக்குள்ள விலையை உனக்குப் பரிசாகக் கொடுக்கும்படி கட்டளை
ள
